1 MAYIS İŞÇİNİN ÖĞRENCİNİN BAYRAMI!

Nihayet polisin işçileri dövmediği, küçük grupların cam kapı indirmediği, katılan insanların pekâlâ heyecanlanıp eğlenebildiği bir 1 Mayıs kutladık! Oluyormuş demek. İzinler önceden verildi, önlemler alındı. Sendikalar güvenliği sağladı. Polis, uzak durdu. Alana giren yüz binler, sloganlarını attı, bayraklarını salladı, halay çekti, yürüdü, yoruldu, acıktı, mutlu oldu sonuçta. Tören bitip katılanlar kazasız belasız dağıldıktan sonra da herkes bir oh çekti! Günlük yaralı ve ölü kontenjanımızı sabah sabah Tunceli’den aldığımız karakol baskını haberiyle doldurmuştuk çünkü, daha fazlası fazla gelirdi! 32 yıl sonra tekrar Taksim Meydanı’nda, üstelik bu kez çatışma çıkmadan kutlamayı başardığımız 1 Mayıs törenine gelince. Dün yazdığımdan vazgeçmiş değilim, olmayan bir sendikalı işçi sınıfıyla nasıl işçi bayramı kutlayacağız? Nitekim dün meydana gelenlerin yarısı işçiyse, yarısı sivil toplum örgütüydü. Hadi adını koyalım, öğrenciydi, gençlerdi. Şişhane’den Tarlabaşı Bulvarı yoluyla Taksim’e gittim. Dolmabahçe tarafını, Harbiye tarafını, parkı dolaştım. İşte izlenimlerim;

İşçi değil öğrenci
Gençler: Disiplinli, örgütlü, donanımlı. Kırmızı bayrakları, flamaları, şapkaları, yelekleri tek tip. Partizan, Kaldıraç, Dev-Genç, ve daha neler neler. Hala İbrahim Kalpakkaya diye bağırıyorlar, hâlâ Deniz, Ulaş, hâlâ Che ve hatta Mao! Eskiye sadık bir gençlik! Başlarındaki ne yap derse yapıyorlar. Koş, koşuyorlar, otur, oturuyorlar.

Partiler: Gençlerden öğrenecekleri var. Çok azlar, çok yaşlılar, çok pili bitmişler. CHP, ÖDP ve küçüklerden bahsediyorum.

Kürtler: BDP bayrağı altında gelmişler. Halay çekmeye bayılıyorlar. Ağızlarından Apo, parmaklarından zafer işareti eksik olmuyor. Tipleri çok farklı. Kadını erkeği sert bakışlı. Yaşlılar yerel kıyafetli, beyaz tülbentli, altın dişli.

Yeşiller: Çok azlar ama şık yeşil bayrakları, çiçekten taçlar takmış kızlarıyla modacı gibiler! Feministler; Morlar, siyahlar, travestiler, tam bir renklilik içindeler.

İşçiler: Üç ayrı federasyonun işçileri üç ayrı telden çalıyor. DİSK’inkiler daha disiplinli. Türkİş’in işçilerinin arbede çıkarıp başkanın kolunu kırması hoş olmadı. Polis karışmasın, güvenliği biz sağlarız derken kastettikleri, polis karışmasın, gerekirse biz döveriz anlamına mıydı? Ele güne karşı sakin kalıp sonra hesaplaşsalardı.

Boşuna mı geldiler?
Medya: En renkli ve absürd olanı Habertürk'ten Yiğit Bulut'tu. Taksim Meydan’na takım elbise, kravatla gelen Bulut, halka açıldı ve emekçi olmak için kamera önünde kravatını çıkardı ve alanda 1 milyon kişi olduğunu açıkladı! Kendi kendini biraz daha gaza getirseydi artık pantolonu da çıkarır mıydı bilemiyorum!

Polisler, Robokoplar: Uzaklarda beklediler. Kimseyi dövüp gözüne gaz sıkamadıkları için çok sıkıldılar. Boşuna giyindik, boşuna yorulduk havasındaydılar.

Siviller: Madem polis yeleği giyeceklerdi, niye sivildiler? İstiklal’de köşe başlarını tuttular ve herkesin merakını çektiler.

Sonuç: 1 Mayıs, işçi ve emek bayramıdır. İşçi sınıfının işsiz, örgütsüz ve küçük olduğu ülkemizde ola ola bir muhalif hareket olarak kutlandı. O da, şükredin, yaklaşık bir aydır hükümetin seçim yaklaşıyor bonus kontenjanından!