83 yaşında yeniden öğrenci

2011 yılında, eğitimde, 6111 Sayılı Af Yasası yürürlüğe girmişti. Yasa ile üniversite eğitimini tamamlayamayan 148 bin 584 kişi bu şansı tekrar elde etmişti. Ancak bu aftan yararlanarak kampusa dönenler arasında öyle biri var ki akıllara durgunluk veriyor: Mihriban Aktarı. Mihriban Hanım, dile kolay, 83 yaşında. Emekli öğretmen. Üniversite mezunu iki oğlu ve halen üniversitede okuyan üç torunu var. Mihriban Aktarı, 1950 yılında girdiği üniversite sınavını kazanmış ama babasının vefatı ve maddi sebeplerden ötürü okuyamamış.

HABER: Melda TUNÇEL

Daha sonra öğretmen okulunu bitirerek idealist bir öğretmen olmuş. Anadolu’nun çeşitli yerlerinde çalışmış yıllarca, binlerce öğrenci yetiştirmiş, ödüller almış. Sonra emekli olmuş 40 yıllık öğretmen. 2011 yılında gündeme gelen Af Yasası ile “yüreği yeniden kıpırdamış”. 61 yıl önce kendisini terk eden şans, ikinci kez kapısını çalmış. Yasa çıktığında müthiş heyecanlanmış Mihriban Öğretmen. “61 yıl sonra yeniden olur mu?” diye uzun süre düşünmüş önce. “O zaman öylesine üzülmüştüm ki okula giremediğim için, bütün belgelerimi yırtıp atmıştım. Yeniden dönmeye karar verdiğimde elimde tek bir belge bile yoktu. Öncelikle, sınavı kazandığımda bekardım, kaydımı yaptırmak için genç kızlık soyadımı vermem ve bunu belgelemem gerekiyordu. Sınava da 1950 yılında girdiğim ıspatlanınca üniversiteye başlama hakkını elde ettim” diyor.

Mihriban Öğretmen iki yıldır Mimar Sinan Üniversitesi Resim Bölümü öğrencisi. 83 yaşında yeniden okullu olmanın haklı gururunu yaşıyor. Üniversitedeki ilk gününü anlatırken ise hala heyecan duyuyor; “O ilk günü asla unutamam. Torunum yaşındaki öğrenciler ve öğretim görevlileri bana büyük hürmet gösterdi. 10 kişilik sınıfımızda artık öğrencilerin ‘Mihriban teyzesi’yim.”

Diploma alıp kep giyecek

Bu yaşında her gün Üsküdar’dan Fındıklı’ya gitmek için üç vasıta değiştirmek onu yormuyor, bezdirmiyor. Torunu yaşındaki öğrenci arkadaşlarıyla beraber derslere giren Mihriban Aktarı, tuvallerin ve rengarenk boyaların arasında huzur bulduğunu söylüyor. Kıdemli öğretmen, gelecek yıl mezun olup diplomasını alacak. Ciddi ciddi kep ve cüppe giyecek. Sonrasında ise bir başka hayalini gerçekleştirmek için mücadele edecek: Şimdi öğrencisi olduğu üniversitede öğretim görevlisi olmak. Mihriban Hanım’ın azmi öylesine engel tanımaz ki bunu da başarabileceğinden kuşkumuz yok. Üstelik bu kadarla yetinmeyecek, ikinci hayalini de gerçeğe dönüştürmek için çaba gösterecek: 63 yıldır yapmakta olduğu tüm tabloları bir sergide toplamak. ‘83’lik üniversitelinin tüm öğrencilerini bu sergide görmek ise yaşamının son amacı olacak.