Giriş
Darbeler dönemi bitti deniyor ya...
Bilin bakalım niçin?
Biraz düşünün.
- Türkiye’de demokrasi bilinci artık yerleştiği için mi?
- Teslimiyetçi ve davetkâr aydınlar yavaş yavaş hidayete erdiği için mi?
- Medya’nın nihayet aklı başına geldiği için mi?
- Ordu, bütün elini ayağını siyasetten çekip kışlasına döndüğü için mi?
Yoksa?
Yoksa yoksa yoksa?
Kimsede darbe yapacak mecâl kalmadığı için mi?
***
Mecâl’den kastım şudur:
Şartlar değişti. Yollar tıkandı. Eskiden sadece TRT vardı.
- 27 Mayıs’ta sadece TRT.
- 12 Mart’ta sadece TRT.
- 12 Eylül’de sadece TRT.
İçeriye dalıp mikrofonu kaptınız mı, ülke yönetimine el koyduğunuzu gümbür gümbür ilan edebilirdiniz... Eşzamanlı olarak bütün kurumların itaatını, hatta biatını sağlayabilirdiniz. Bir Yarbay’ın anonsu yeterliydi.
Şimdi öyle mi?
Ulusal veya yerel yüzlerce televizyon var. Binlerce radyo var. 60 milyon cep telefonu var. Internet ağı var.
Bu durumda eşgüdümü nasıl sağlayacaksınız? Kime söz geçireceksiniz? Direniş olursa nasıl önleyeceksiniz?
***
İşte... 27 Mayıs’ın 50’nci yıl değerlendirmelerini dinlerken, hep bunları düşündüm. 12 Mart’taki, 12 Eylül’deki şartları hatırladım.
Ve anladım ki “darbe” denen nesne meğer kimin gücü kime yeterseymiş.
Büyükanıt Paşa internet sitesinde bildiri yayınladı da ne oldu? Kim umursadı? Kaç metrekarelik bir alanı etkiledi?
***
Kılıçdaroğlu’nun koyduğu tavır, boşuna değildir. Ne diyor:
- 27 Mayıs’ı yapanlar, şimdi utanıyorlar.
Vay, sen misin diyen?
Bir avuç köktenkinci, hemen tepki gösterdi.
- Sözünü geri alsın.
Farzedelim ki geri aldı.
Ne desin:
- 27 Mayıs’ı yapanlar, hâlâ utanmıyorlar.
Bunu mu söylesin?
