Aman dikkat

Ordu, Yargı, Hükümet, Muhalefet, Üniversite, Medya!.
Sanatçılar, sporcular, ey profesyonel konuşmacılar, ey pek bilmiş yorumcular!
- Bir süre topa sert girmeyiniz, ne olur.
- İki gol eksik atınız, ne çıkar.
- Ses tonunuzu yükseltmeyiniz. Allah aşkına biraz nefes alınız, sahaya yabancı madde atmayınız.
Aksi halde bu maç karakolda biter.
Üstelik bu lig bitmez.
*
Her şeyimizi birden kaybedebiliriz. Rejim dahil, Cumhuriyet ve Demokrasi dahil, her şeyimizi.
Onun için lütfen asabi tartışmalarınızı bir süre erteleyiniz.
Münazarayı bir kerecik kaybetmekle ne olur? Hiç...
İddiayı bir kerecik kaybetmekle ne olur? İnadınızı bir kerecik kırmakla ne olur?
Yahu, memleketi kaybetme ihtimaliniz var, kibirin zamanı mı?
*
En iyi hukukçu sensin, anladık...
En alâ hatip sensin, en yaman aydın, en cesur yazar sensin, en demokrat, en laik, en ulusalcı, en liberal, en muhafazakâr sensin, kabul... En en en... Hepsi sensin.
Ama bu gemi batarsa, sendeki bu üstün yetenekler neye yarar?
Biraz sâkin ol.
Yatışsın şu ortalık...
Geçsin şu tehlikeli süreç...
Kaldığımız yerden yine devam ederiz.
Yine dövüşürüz sövüşürüz, söz...
Ama şu ara biraz basiret be kardeşim.
*
Müthiş polemikçi insanlar olduğumuz muhakkak.
Türkiye’de çok pırıltılı zekâlar var.
Onlar tartışıyor. Onlar yarışıyor. Çok güzel. Dünyanın en ekzantrik fikirleri havada uçuşuyor. Birikim, deneyim ve kariyer yarışması harika.
Ama şimdi böyle bir lüksün zamanı değil. Fantezi’nin hiç değil.
Çare seçimse, nasıl olsa seçim de yapacağız. Ama o vakte kadar ayakta kalmak lâzım, anlaşıldı mı?