Hazırlayan: Seral Cumalı

Yıl 1929... Dönemin ünlü dans salonlarından birinde tanışıp aşık olan Abdülhamit’in kilercibaşısı İbrahim Bey’in torunu Suzan Hanım ve Nazif Sururi Paşa’nın oğlu Lütfullah Bey, aileleri evlenmelerine izin vermediği için evden kaçarlar. Türkiye’nin ilk profesyonel Müslüman primadonnası olan Suzan Hanım ve tenor Lütfullah (Sururi) Bey, yakın arkadaşları Melek Hanım’ın babası Muhlis Sabahattin Bey’in evine sığınır. Onları dansla, müzikle tanıştıran da Melek Hanım’dır. Muhlis Sabahattin Bey ünlü ‘Ayşe’ operetini yeni bestelemiştir o sıralar. Operetteki Ayşe ve Ahmet rolünü onlara verir. İki aşık evlenir ve Suzan Lütfullah karnında kızı Gülriz’le ‘Ayşe’yi sahneler. Böylece Gülriz Sururi daha anne karnındayken sahneye aşina olur. Ama ne yazık ki bu mutluluk kısa sürer. Gülriz 2 yaşındayken Suzan Lütfullah Hanım, safrakesesinin patlaması sonucu 23 yaşında hayata veda eder...

Küçük yaşta yaşanan acı

Aile, Gülriz’den bu acı haberi saklar. “Annen Almanya’ya plak doldurmaya gitti” diye onu oyalarlar. Bu haberi almak için çok küçük olduğunu düşünürler. Gülriz Sururi sonrasını bir röportajında şöyle anlatır: “6 yaşındaydım. Anneannemle çocuk parkına gitmiştik. Orada bir Rum ahbabına rastladı. Beni gösterek ‘Suzan’ın kızı’ dedi anneannem. Annemin konusu açılınca birden Rumca konuşmaya başladılar, aralarında ‘pethane’ sözcüğü geçti. Ben bu sözcüğü aklımda tuttum. Orada Rum kayıkçılar vardı, onlara kelimenin anlamını sordum, ‘öldü demek’ dediler.” Annesinin öldüğünü o gün öğrenen Gülriz, ki o da ailesinin başlattığı bu acı oyunu sürdürür. İlkokula başlayana kadar kendi yaşıtlarından hiç arkadaşı olmaz Gülriz Sururi’nin. Tiyatro ile tanışmasını ise şöyle anlatır: “12 yaşındaydım. Muhsin Bey (Ertuğrul) babama, ‘Kızı da annesi gibi yetenekliyse getir tiyatroya başlatalım’ demiş. Aile karalar bağladı, tiyatrocu olmamı istemiyorlardı. İşin ilginci ben de istemiyordum. Ama Muhsin Bey’e ‘Hayır’ demek söz konusu değildi. Çocuk tiyatrosuna gidip gelmeye başladım. Önceleri koroda şarkı söylüyordum. Sonra, ailesi başrol oynayan kızı tiyatrodan alınca onun yerine geçtim. Başarılı oldum ve galiba alkışlar beni zehirledi.”

Çırak gitti usta döndü

Gülriz Sururi; hayatının sonraki yıllarını ise röportajlarından birinde şöyle anlatır: “Annemi kaybettikten sonra babam, uzun yıllar matemini tuttu. Hayata döndüğünde çok çapkın bir adam oldu. ‘Evleneceğim’ dediğinde çok sevindim. Hayaller kurarken üç çocuklu bir kadınla evlendi. Onlarla aynı eve sığamadığımız için 14 yaşında anneannemin evine gitmek zorunda kaldım. Benim geleceğim sürekli tartışılıyordu. Onların aklından geçen en güzel şey, evlenmemdi. Biriyle tanıştım, ‘tiyatroyu bırak’ dedi, ben onu bıraktım. Sonra 18 yaşında flört edeceğime evlendim, çünkü o zamanlar biriyle uzun boylu gezerseniz adınız çıkıyordu. Yüzük takmak, geceleri dışarı özgürce çıkabilmek için yapılmış çocukça bir evlilikti. Bir iş adamının oğluydu. 1.5 yıl sürdü evlilik. Hiç anlaşamadık, ayrıldık. Para kazanmam gerekiyordu, konservatuvarı bırakıp özel tiyatroya geçtim. Şansa bakın ki; Muammer Karaca Tiyatrosu’ndaki oyunların başrol oyuncusu ayrılmış. Bana söylediler, kabul ettim. Selim- Adile Naşit ile kış turnesine çıktım, üç ayda bütün Anadolu’yu gezdim. Çırak gittim, usta döndüm.”

Büyük aşkıyla bir ömür...

Gülriz Sururi çocukluktan beri hayalini kurduğu ‘Romeo’suyla bir davette karşılaşır. Gülriz Sururi o sıralar Sokak Kızı İrma’yı oynuyordur. Bir röportajında bu büyük aşk hikayesini şöyle anlatır: “Engin’in (Cezzar) ailesi tiyatrocuyum diye evlenmemizi istemedi. Ayrıca dulum. Engin, Amerika’da Yale Üniversitesi’nde okuyup dönmüş; Hamlet’i oynuyordu. O sırada tanıştık. Hem oğullarıyla, ‘Aman efendim ne biçim Hamlet oynuyor’ diye iftihar ediyorlardı, hem de evleneceği kişinin tiyatrocu olmasını istemiyorlardı. Biz de intihar etmeye karar verdik. Evdeki havagazını açtık, komşular kurtardı, ölmedik.” İki yıl sonra 28 Eylül 1968’de küçük bir törenle evlenirler. 53 yıllık evlilik sırasında araya giren boşanma dönemi sadece 2 yıl sürer. Bu dönemde de günde üç kere birbirlerini ararlar. 1999’da tekrar evlenirler. Gülriz Sururi- Engin Cezzar; tiyatro tarihine bu büyük aşklarıyla da damgalarını vururlar...

(30.03.2014 tarihli Posta karnaval'dan alınmıştır.)