Baykal'a selâm

Sevmediğim bir konu bu. Hiç girmeyecektim ama arşivlerde bulunsun diye ‘tek’ bir yazı yazıp geçeyim.

...

Seks, yasak değil.
Zina, artık suç değil.
Ortada bir tâciz yok.
Şikayet yok, şikayetçi yok.
Sadece özel hayata saldırı ve iğrenç bir teşhir var. Kim sızdırdı bilemem. Ama kamerayı oraya kim koydu’nun cevabı lazım önce.
Kim koydu?
Orası bir ev olduğuna göre tabii ki ev sahibinden (ya da sahibesi’nden) şüpheleneceğim... Akla ilk gelen bu.
Hele evin müdavimleri belliyse, dışarıda niye suçlu arayayım?

*

Demek ki Baykal, bir şantajla karşı karşıya kalmış... Kalmasa bile şantaj malzemesi hazırlanmış.
Haberi olmuş mu?
O bilinmiyor.
Belki de bizimle beraber aynı anda öğrenmiş. Belki de 8-10 saat önce öğrenmiş... Ne fark eder? Muhatabının veya muhataplarının iyi pabuç olmadığı muhakkak.
Şanssızlık işte.
Bir pisliğe çatmış Baykal.

*

Burada mühim olan, Baykal’ın siyasi iltimas yaparak “o kadın”ı milletvekili seçtirmesidir.
Bence en yakışıksız olanı budur.
Mizacıyla da uyuşmuyor.
Haa... Baykal direnmiş de olabilir... Bilmiyorum, direndiği halde sonunda havlu atmış da olabilir. Kimbilir ne sıkıntılarla boğuştu. Haberimiz var mı?
Öyle bir dert ki bu, kimseyle de paylaşamazsın.
Hayatta neler oluyor.
Her şey insanlar için.

*

Gelelim Baykal’ın suskunluğuna.
Niçin susuyor?
Ne yapsaydı?
Clinton gibi çıkıp yalan mı söyleseydi?
Yaygın kanaat şu:
- Sükût etti, ikrarda bulundu.
Peki ama öbürlerine ne oluyor?
Baykal ağzını açmazken, Baykal’dan çok Baykalcılar niye yangın çıkarıyor.
Elbette.
Onlar paçalarının derdinde.
Baykal olmazsa, onlar da olmaz.

...

Peki, Baykal artık yok mu?
Kişisel kanaatimi söyleyeyim:
- Bırakıp gitmez.
Siyaseti kolay terketmez Baykal.
Öyle usta bir politikacıdır ki, belki bunu avantaja bile çevirebilir.
Ama Baykal’a acizâne tavsiyem: Şimdi bunlarla uğraşmasın, bir kaç gün dinlensin, sinirlerini yatıştırsın ve... mutlu aile yuvasının bozulan kimyasını düzeltsin.
Önce bu.