Bir yıl böyle geçti (2)

Sevgili okurlarım, geçen haftaki yazımıza bu hafta kaldığmız yerden devam ediyoruz...

Bıkmadan yazmaya devam (4 Nisan 2016)

Bir seneden fazla bu köşemizde birkaç konuda, başta Gençlik ve Spor Bakanımız Sayın Akif Çağatay Kılıç olmak üzere, ilgililere bazı hatırlatmalar yaptık. Bugüne kadar bunlardan hiçbir ses çıkmadı.

Eğer Paralimpik ve Olimpik Oyunları arasında sporcuların ve insanların eşitliği söz konusu ise bu sorunların düzeltilmesi gerekir. Hemen belirtelim bu bizim kendimiz için istediğimiz bir şey değil.

Devlet katlarında, yasalarda, yönetmeliklerde ‘PARALİMPİK' kelimesi ne kadar çok geçerse, önümüzdeki nesiller bu oyunların önemini anlarlar. Artık bütün dünya biliyor ki Paralimpik Oyunları yapılmadan, bir kentte Olimpiyat Oyunları yapılamaz.

Neydi bu konular?

1)İstanbul Olimpiyat Oyunları Hazırlık ve Düzenleme Kurulu'nun adına Olimpiyat ve Paralimpik Oyunları ilavesinin yapılması.

Çok da zor olmaması gerek. Herhalde fazla yoğunluktan yetkililerimiz bu konuda bugüne kadar bir şey yapmadılar.

2)Gençlik ve Spor Genel Müdürlüğü Merkez Danışma Kurulu. Bu kurulun kurulduğu tarihlerde, ülkemizde Paralimpik Oyunları tanınmıyordu.

Ama artık az da olsa tanınıyor. Eğer bu kurulda üniversite temsilcileri, Olimpiyat Komitesi Temsilcisi, Spor Yazarları Derneği'nin temsilcisi bulunuyorsa, bir üyeliğin de mutlaka Paralimpik Komitesi'ne verilmesi gerekir.

3)Daha önce de birkaç kez yazdık. Gençlik ve Spor Genel Müdürlüğü'nden ses çıkmadı. Geçtiğimiz son 1.5 sene içinde 400 muhtelif branştaki antrenörün, engelli sporları için eğitildiği söylenmişti.

Ama bunun arkası bizdeki bilgilere göre gelmedi. Bu eğitilen antrenörler hangi illerde, hangi spor konuları konusunda eğitmenlik yapmaktadır bilinirse branşlara ve illere göre o konuda destek de sağlanabilir.

Engellilere hatalı denir mi?

08 ve 15 Şubat 2016 tarihli köşemizde yazdık. 08 Ocak 2016'da Antalya-Alanya'da düzenlenen ‘Engelsiz Siber Güvenlik Konferansı'na katılan Savunma Sanayi Müsteşarlığı ARGE ve Teknoloji Yönetimi Daire Başkanı Ata Şenlikci konuşmasında "Benim şahsıma ait 6 çocuğum var, hanımımla beraber. Elhamdülillah hiçbirinde hata yok" diye akla ve mantığa sığmayan bir konuşma yaptı.

Biz kendisine bu yazılarımızla sorular sorduk. Mesela "Allahü Teala'nın yarattığı en değerli varlık olan insana ‘Hatalıdır' deme cesaret ve gücünü nereden alıyorsunuz?

Bir başka ifade ile, Allahü Teala size göre hatalı işler mi yapıyor?" diye yazmıştık. Daha sonra, okuyucularımızdan yüzlerce mail geldi. Bunlardan bir kısmını yayınladık.

Unutulan bir şey yok

Sonuçta Ata Şenlikci'nin bir özür dilemesi gerektiğini hem okurlarımız, hem de biz ısrarla üzerinde durarak kendisine hatırlattık.

Aradan geçen 2 ay içinde Ata Şenlikci'den ses çıkmadı. Herhalde bazılarının düşündüğü gibi, "Milletimiz balık hafızalıdır, nasılsa bu unutulur, geçer gider" dedi.

Oysa unutulan bir şey yok. Ancak devlette görev yapan insanlarımız, çoğunlukla özür dilemeyi bir zayıflık kabul ederler.

Oysa hepimizin bildiği gibi, hatalı davranış veya sözümüzden dolayı özür dilemek bir erdemdir. Kendisine bir kez daha hatırlatıyoruz.

ÇENGELLİ PANO

'Tek eksiğim kitap'

11 yıldır cezaevindeyim. 17 yıl daha cezam var. Çok şükür kimseye muhtaç değilim. Tek eksiğim kitap.

Değerli okuyucular, okuduğunuz kitaplardan ne kadar çok kişi faydalanırsa, toplum olarak o kadar ilerlemiş oluruz.

Kitabı bir kere okuyup bir kenarda bekletmeyelim. Okuyalım, dağıtalım, toplum kültürümüze can katalım. Sanırım derdimi de anlamışsınızdır.

Emrah Doğan T Tipi Kapalı C.İ.K. F/10 Koğuşu Merkez / Çorum

‘Akülü arabam olsa'

56 yaşındayım, yüzde 96 engelliyim. Bakıma muhtacım, yerimden kalkamıyorum. Sürekli elle itilen bir arabayı kullanıyorum.

Acil akülü arabaya ve beze ihtiyacım var. Hayırseverlerden ve iş adamlarından ricam budur.

(İsim ve adres bizde saklı ) Tel: 0535 798 70 84


'İHTİYAÇLARIMI KARŞILAYAMIYORUM'

■ 26 yaşında, kader mahkumuyum. 4 yıldır cezaevinde yatıyorum. Maddi durumum iyi olmadığından ihtiyaçlarımı karşılayamıyorum.

O yüzden ülkemin değerli ve saygıdeğer insanlardan yardım bekliyorum. İhtiyaçlarım: XL eşofman takımı, 46 beden takım elbise, 42 numara spor ayakkabı, XL tişört, tesbih.

İbrahim Çungur T Tipi Cezaevi A-57 Koğuşu Ereğli / Konya

■ Görme engelliyim. 5 çocuğum var, 3 çocuğum okula gidiyor. Ailem benim buradaki ihtiyaçlarımı karşılayamıyor.

Radyo, L beden eşofman takımı, kazak, 43 numara spor ayakkabı, terlik, nevresim takımı, banyo havlusu, tıraş makinesi, iç çamaşırına ihtiyacım var. Tüm hayırsever iş adamlarından, halkımızdan, engelli dernekleri ve yardım kuruluşlarından bana yardımcı olmalarını istiyorum.

Ramazan Erdal T Tipi Açık Cezaevi İnfaz Kurumu 1. Koğuş Dinar / Afyonkarahisar

■ 8 yıldır cezaevindeyim, 6 yıl daha cezam var. Babam felçli annem de çok yaşlı, maddi durumum kötü. Kış geldi, havalar soğudu.
Benim sizlerden isteğim XL beden kışlık eşofman takımı, 41 numara spor ve normal ayakkabı, 2 kışlık kazak

Oğuz Dinçelir L Tipi Kapalı C.İ.K. E-1 Koğuşu / Çorum