“Bir yılbaşı gecesi hiç unutmam...”

ÇAĞNUR HATİPOĞLU

cagnur.hatipoglu@gmail.com

ÖYKÜ GÜRMAN

Konservatuarda okurken çalışmak da istedim. İlk sahne deneyimimde yılbaşı gecesinde oldu. Nasıl büyük bir cesaretle bunu yapmışım, bilmiyorum. Elimin, ayağımın titrediğini unutamam. Bir de geceyarısına saniyeler kala herkesin farklı rakamlarla geriye sayması çok komikti: Biri 9 derken diğeri 5 diyordu. Tam geceyarısında herkes sevdiklerine sarılıp öpüşürken ben arkamı dönüp orkestraya boş boş bakmıştım. 2013’ten öncelikli dileğim; felaketlerin olmadığı, şehit vermeyeceğimiz bir yıl.

İPEK TUZCUOĞLU

Ne yazık ki bu yaşıma kadar unutulmaz bir yılbaşı anım olmadı. Dilerim bu yıl ve sonrası, hep unutulmaz anılarla dolar. Yeni bir yıl; yeni umutlar, yeni hayaller için herkese sunulan büyük bir hediye paketi gibi. Hayallerimizin takipçisi olduğumuz sürece tüm güzelliklerin hepimize eşit sunulduğunu düşünüyorum. Benim bu yılki sloganım ‘herkes mutlu olduğu yerde olsun’. Yeteneklerim ve hayallerim doğrultusunda hayatın bana sunacağı tüm şansları iyi kullanmak, sevdiklerimle bu güzellikleri paylaşmak en büyük dileğim.

FİLİZ AKIN

Beş sene önceydi... Arkadaş grubuyla Küba’ya gitmiştik. Kış günü salaş bir plajda güneşlenirken arkadaşlardan biri 25 dolar ödediği bir müzik grubunu getirerek sürpriz yaptı. Ama nasıl sempatikler, anlatamam. Aralarında, kucaklarında bebekleriyle eşleri de var. O kadar coşkulu çaldılar, şarkılar söylediler ki herkes etrafımızda toplandı. Dünyanın yarısında kar yağarken üstümüzde şortlarla kumsalda neşeyle zıplamaktan kirpiklerimize kadar kuma bulanmıştık, gülmekten konuşamıyorduk. 2013’ten beklentilerim ise heyecanlandığım birkaç projeyi hayata geçirmek.

Bir: ‘Hayattan Neler Öğrendim’ adını alacak kitabımı basmak istiyorum. İki: 40’ından sonra yemek yapmayı öğrendim ve özenle tarif biriktirdim. Onların olduğu bir yemek kitabı yazmak istiyorum. Üç: Bomba gibi bir televizyon programı... İçeriği bende kalsın. Ayrıca, insanların birbirini daha iyi anladığı barış dolu bir dünya diliyorum. Gülmeyin. Madem 21 Aralık’ta başka bir boyuta geçmişiz, olur mu olur.

YEŞİM SALKIM

Yılbaşının özel olarak kutlanması gereken bir tarih olduğuna inanmıyorum. İnsanın her günü özeldir. Ama bir yılbaşı anım var: 7-8 yaşlarında babamın aldığı hindiyi yedim ve zehirlendim. Ailem bütün gece benimle ilgilendi, herkesin yılbaşı kutlaması mahvoldu. 2013 hedeflerim ise ‘Hayata Şans Ver’ programını büyütmek ve sosyal bilinci arttırmak. Sağlık, mutluluk ve başarı en büyük hayalim . Bir de çok daha bilinçli bir Türkiye’de yaşamak...

KAYA ÇİLİNGİROĞLU

Özel günleri pek seven bir adam değilim. Dolayısıyla hakikaten aklımda kalan bir yılbaşı anım yok. Yılbaşında öyle sabaha kadar eğlendiğimi de hatırlamam. Aksine böyle günlerde hüzünlü olurum. Rahmetli babam hayatta iken özel günlerde aile toplanırdı, ben de artık çocuklarımla geçirmek istiyorum. 2013’ün kendim için çok güzel geçmesini temenni ediyorum. Bazı hedeflerim var, onlar gerçekleşsin isterim. Ayrıca çocuklarımın sağlığı, onların vatana iyi birer evlat olarak yetişmesi benim için çok önemli. Çünkü evlat yetiştirmek zor, topluma faydalı bir evlat yetiştirmek daha da zor.

ITIR ESEN

Çocuklar doğduktan sonra genellikle evde olmayı tercih ettik. 90’lı yıllarda yakın arkadaşlarımız Macit ve Ayşe Akman çiftinin katılımıyla bizim evde televizyon karşısında ailece geçirdiğimiz yılbaşı geceleri benim için unutulmaz. Bazı şeylerin karşılığı yoktur, anılarda kalan o özel 31 Aralık gecelerinin de öyle... 2013’te ailem ve çocuklarım için sağlık, hem ülkemiz hem insanlık için barış diliyorum. Gerisi bir şekilde oluyor zaten. Herkese mutlu yıllar.

PERİHAN SAVAŞ

Benim çocukluğumda yeni yıl için hindi ve tavuk canlı satılırdı. Bir yılbaşı yemeği için annem hindi ayırtmış, beni almaya gönderdi. Kasap hindinin kafasını koparıp elime tutuşturdu. Yolda hindinin kopuk kafası oynamaya başladı. Korkudan hindiyi fırlattım, koşa koşa eve geldim. Bunu hiç unutmadım. Dileğim; kendimin, çocuklarımın, tüm sevdiklerimin, dünya üzerinde yaşayan herkesin sağlıklı, mutlu, huzurlu bir yıl geçirmesi...

ERMAN TOROĞLU

Yıllar önce Ankaragücü’nde futbol oynuyordum. 1956 model Chevrolet marka arabam vardı. Hiç unutmam o arabayı. Bir yılbaşı akşamı o arabanın içine toplam 14 kız-erkek arkadaş doluştuk, sabaha kadar gezdik. O kadar kişi nasıl sığdık hâlâ düşünürüm, bulamam. 2013’te terörün bitmesini istiyorum ama pek ümidim yok. Çünkü Amerika ve Rusya kocabaşları bizi rahat bırakmıyor.

(22.12.2012 tarihli Cumartesi Postası'ndan alınmıştır.)