Giriş
Meclis Başkanımız yüzde 10 barajının kaldırılması gerektiği kabilinden sözler söylemiş.
Bırakın kaldırmayı…
Yüzde 10 barajını yüzde 9’a indirsin evimin salonuna Mehmet Ali Şahin’in heykelini dikmezsem adam değilim!
***
Yıl 1987…
Partisinin tepetaklak gidişatını gören Özal bir çare aramaktadır.
Kusuru kendinde arayacağına seçim sisteminde arar ve bulur: Yüzde 10 barajını icat eder.
Kaldı ki seçim sonuçları Özal’ı haklı çıkarır.
ANAP bir önceki seçimlere göre neredeyse yüzde 10 oy kaybetmiştir.
Ama Meclis’teki sandalye sayısını 81 koltuk arttırmıştır!
***
Özal’ın bu icadı 1987 seçimlerini dünya siyaset tarihine geçirir:
Demokrasinin kaybettiği istikrarın kazandığı ilk halk oylaması!
Ve çok şükür bu ilk de Türklere nasip olmuştur.
***
Aradan yıllar geçer… 2002 seçimlerindeki tablo en az 1987 seçimleri kadar gariptir!
AKP, 10 milyon 800 bin oyla iktidar olur…
Ancak yüzde 10 barajı yüzünden Meclis’e giremeyen partilerin aldığı oy iktidar olan AKP’nin oyundan daha fazladır: 13 milyon 500 bin!
***
Şimdi diyeceksiniz ki “Sen de her şeye karşısın be birader”
Değilim…
Hem vallahi hem billahi değilim.
Aksine yüzde 10 barajını destekliyorum.
Gerçekçi olalım...
Bu memlekette ne zaman bir koalisyon hükümeti kurulduysa…
Sonu ya darbe olmuştur ya kriz ya kıtlık ya da savaş…
Çünkü burası Türkiye!
Devleti demokrasiden çok krallık gibi yöneten liderlerin ülkesi…
Bu memlekette sandıktan ne kadar az “farklı” ses çıkarsa ülke o kadar istikrarla yönetilir!
Yüzde 10 barajını düşürmek ne kelime!
Aksine yükseltmeyi tartışmalıyız.
Sonuçta bu ülkeye bir AKP bir de CHP yeter…
Gerisine ne hacet!
***
Şaka yapmıyorum.
Benim sahiden baraja filan bir itirazım yok.
Tek bir itirazım var.
Onu da başlığa yazdım.
