Büyük Ada'm

Beşiktaş taraftarı olan babam Erdoğan Coşkundeniz’in anlatımıyla tanıdım ben Lefter’i. Ben sokaklarda ‘japon kale’ maç yaparken o çoktan futbolu bırakmış olsa da, ‘Lefter gibi oynamaya’ çalışırdı mahallenin tüm çocukları. “Ver Leftere yaz deftere”ydi çünkü. Sadece futbol sahalarında yarattığı efsaneleri değil, kulaktan kulağa yayılan ‘şehir efsaneleri’ni de dinledim çocukluğum boyunca.
* * *
“Doğduğu, büyüdüğü, ölene dek terk etmediği, Büyükada’da bir gün iki arkadaşıyla antrenman yapmaktadır Lefter. Öyle bir şut çeker ki; top kalenin arkasında otlayan öküze isabet eder ve öldürür. Lefter ve iki arkadaşı, oracıkta koca öküzü keser ve bir oturuşta yer...” Böyle yakıştırılmıştır Lefter’e, öyle güçlü bir oyuncudur ki, ancak bir oturuşta bir öküzü yiyen adam bunları yapabilir diye düşünülmüştür.
[[HAFTAYA]]
* * *
Rum balıkçı babanın ve Türk annenin oğludur Lefter. 4 yıl askerlik yapmıştır Türkiye Cumhuriyeti’nde. Türk Milli Takımı’nın 50 kez formasını giymiş ilk futbolcusudur. Yunanistan Milli Takımı’ndan aldığı teklifi reddetmiştir. Bir de gidip Atina’da Yunan Milli Takımı’na 2 gol çakmıştır. Bunun da bir efsanesi vardır. Derler ki; maçta topu sürmüş ve kaleciyle karşı karşıya kalmıştır. Yunan kaleciye Rumca “Sola atacağım yat da kurtar” demiş, kaleci sola yatmış ama Lefter topu sağ köşeye yuvarlamıştır.
* * *
“Nasıl Fenerli oldun?” diye soranlara “Ben Fenerbahçe’den başka takım bilmezdim ki?” diyerek Fenerbahçeliliğinin derecesini göstermiştir Lefter. Bir yıl Fiorentina’da, bir yıl Nice’te top koşturmuş, Avrupa macerasını anlatırken de şöyle söylemiştir: “Avrupa’da oynadığım zamanlarda da sarı-lacivert forma giyen rakip takımı Fenerbahçe zanneder, psikolojik olarak oyundan kesilirdim.”
* * *
‘Ordinaryüs’ lakabını tribünler takmıştır Lefter’e. Bir maçta 4 kişiyi çalımlar, kaleciyle karşı karşıya kalır ve topu ağlara yollar. Fener’in o zamanki amigolarından biri ayağa kalkar ‘Ordinaryüs’ diye bağırır. Tribünler de ona eşlik eder. O günden sonra Lefter futbolun ‘Ordinaryüs’üdür artık.
* * *
Fenerbahçe yenildiğinde üzüntüsünden hastalanır, bu yüzden maçları izlemeye Kadıköy’e gelmezdi. Galibiyetlerde, şampiyonluklarda ağlardı koca Lefter.
Ya da Aziz Başkan’ın söylediği gibi, Koca Kaptan.... Gittiği her yeri güzelleştiren Büyük Ada’m Lefter, şimdi öte dünyayı da güzelleştirecek hiç kuşkum yok. Baba Hakkı’yı, Metin Oktay’ı bulacak bir kere. Oturup bugünkü pespaye futbolu çekiştirecekler, sonra kadehleri kaldırıp ‘şeref’ ile içecekler. Eh İslam Çupi’siz olmaz o muhabbet, aralarına onu da alacaklar.
Biz de buradan her daim aynı şarkıyı mırıldanacağız Büyük Ada’m Lefter için...
Tribünler söyledi binlerce kere
Ver Lefter’e yaz deftere
Bitti kalem doldu defter
Her alemde kral Lefter...