Çalışan anne olmak, suçlu olmak mıdır?

Annelere en tanıdık olan duygu: Suçluluk! Hiçbir anne için çocuğunu evde bırakıp işe gitmek kolay değildir.

Birçok anne, çocuklarının gelişiminden endişelenir ve sonucunda iş dönüşleri, annelerin kendilerini affettirme seansı olarak yaşanır.

Elbette, annenin çocuğuyla vakit geçirmesi kadar değerli bir unsur yoktur. Fakat buna eşlik eden suçluluk duygusu, aile içi dengeleri etkileyebilir. Çalışan anneler sıklıkla;

● Çocuğa sınır koymakta zorlanır ve bunu çocuğun sevgisini kaybetme ihtimali olarak algılar. Sonucunda; çocuklar, kurallar olan gerçek dünyaya uyum sağlamakta ve ebeveyn sınırlarında kalmakta zorluk çeker.

● Birçok anne uykuyu, birlikte vakit geçirme imkanı olarak düşünür ve çocuk tek yatabilse de onunla beraber uyur. Halbuki, kısa da olsa, uyku öncesi geçirilen zaman daha fazla önem taşır.

● Anneler, iş dönüşü hediyelerle gelerek, çocuğuna olan sevgisini göstermek ister. Fakat, hediyelerdense, birlikte geçirilen zaman daha çok değer taşır. Annenin çocuğu olmak...

● Araştırmalar, çalışan annelerin çocuklarının gelişimlerinin olumsuz yönde etkilenmediğini gösteriyor. Fakat iş stresi, çalışma saatlerinin yoğunluğu, çocuğa bakan kişinin niteliği bu durumu olumsuz etkileyebiliyor.

● Çalışan annelerde depresyon oranının daha düşük olduğu belirtiliyor.

● Bu dönemde anneye verilen destek önemlidir. Özellikle babaların desteği, anne için daha huzurlu bir ortam sağlar. Mutlu aile sağlıklı gelişim demektir.

● Çalışma sürecine geçiş, hem çocuk hem de anne için zorludur. İlk olarak daha kısa süreli olarak, sonrasında ise daha uzun süreler çocuğu, bakan kişi ile bırakma denemeleri yapılmalıdır.

● Annelerin çocuklarıyla geçirdiği sürenin miktarındansa, niteliği önem taşır. Çocuklar, onları güvende hissettiren, şefkat, sevgi ve ilgi veren, tutarlı ebeveynler isterler. Kısa da olsa, annenin vaktini sırf çocuğa ayırması, o anda kalması ve bundan keyif alması bu vakti “dolu” veya “kaliteli” kılar.

● Çocuğa düzenli olarak zaman ayırın ve bu zamanı, gülerek, ortak dikkat kurarak, oynayarak veya sohbet ederek geçirin.

● Çocukların sabit bakım verenlerinin olması bağlanma ilişkisi ve duygusal gelişim için vazgeçilmezdir. Çocuğun bırakılacağı kişi, sevgi, ilgi ve şefkat verebilmelidir. Bakıcıların sıklıkla değişmemesine dikkat edin.

● Hafta sonlarını çocuğunuz ile doldu dolu geçirin!

● Çalışan anne olarak, özellikle kız çocuğunuza, birey olma ve kendi ayakları üstünde durma konusunda örnek olduğunuzu unutmayın!

Instagram: cocuklar_buyurken