Çatıdaki Çimenler, öykü, şiir ve etikalardan oluşan zengin bir içeriğe sahiptir. Jehan Barbur’un yaşam süzgecine takılan anıların, hislerin, özlemlerin ve insana dairlerin yer aldığı Çatıdaki Çimenler, okuyucuyu kendi duygularını yeni baştan keşfetmeye davet ediyor.

“Olur mu sana da
Gün ortası
Yarım bardak su gibi
Eksik kalmışlık?
Ve yola serilişin gelir mi
Benim gibi?”

Jehan Barbur

12 Nisan 1980’de Beyrut’ta doğdu. İskenderun’da büyüdü. Bilkent Üniversitesi Amerikan Kültürü ve Edebiyatı bölümünden 2002 senesinde mezun olup, İstanbul’a yerleşti. Söz yazarı, besteci ve şarkıcı kimliğiyle 2009-2017 yılları arasında ADA Müzik etiketiyle Uyan, Hayat, Sarı, Sizler Hiç Yokken, Evim Neresi olmak üzere beş solo albüm yayınladı. Birçok dergiye köşe yazıları ve şiirler yazan Jehan Barbur 2013’te öykü ve şiirlerden oluşan Çatıdaki Çimenler – Sen’e Yazılar adlı ilk kitabını, 2016’da yirmi isimle yaptığı röportaj derlemelerinden oluşan Baba Öyküler ve 2017’de Sevmediğim Atlaslar şiir kitabını yayınladı. Heves ve nefes yettiğince yazmaya ve şarkılar söylemeye devam etmek niyetinde.

Arka kapak yazısı

Hissettiklerimiz ağızdan çıkınca, tortuları kalıyor elimizde.
Hislerin ölüleri gibi duruyor sözler, asılı bir yerlere. Büyüdüm
ben de ve utandım tekil büyüdüğüme. Çekmecelere yazdım,
dolap raflarına. Evlerim değişti, sevdiklerim, sevmediklerim;
dile geldim dost sohbetlerinde. Yine yetmedi, kendime yazdım. Eski usul bir güncenin ifşasıdır bu, mahremimdir. Akıl düşümü, ruh üşümesi, gönül çarpıntısıdır. En nihayetinde matbu bir hayata girizgâhımdır; yazmaya başlamama sebebe ithafımdır ve tüm anlatamadıklarıma. Olduğum değil, hasretini duyduğumdur.
Her sözcüğün bir emanetçiye ihtiyacındandır.
Diyorum kendime, demek ki:
Dünle bugünün farkı
Bir telefon ucu
Bir pencere dışı…
Ben dünken yok
Bugünken varsam
Mesafeler güzel
Mesafelerin aslı sevilesi…
Ben değilim mesafe
Mesafe, bize ait olmayan bir evde olmaktı sadece
Bize ait olmayanda biz olamadığımız sürece
Her şey bir evin yalanı
Her şey bizim olanın rüyası
Aidiyet yoktu, ne dünde ne bugünde
Ne yazıktır
Biz tutunduk sanrılı bir aidiyete