Cumartesi Postası 'Evde yalnızken ağlarım'

'Evde yalnızken ağlarım'

Paylaş
'Evde yalnızken ağlarım'

Bengü yeni video klibi 'Feveran' ile karşımızda. Enerjik, hızlı bir dans şarkısı. Ama Bengü aslında melankolikmiş. Hatta evde yalnız kaldığı zamanlarda ağladığı olurmuş. Ah evet, botoks yaptırdığı iddialarını da konuştuk. Karşı değil botoksa. Ama yaptırmamış

Röportaj: Serhat Tekin

Haberin Devamı

serhattekinc@gmail.com

* ‘Feveran’ adlı şarkının klibi ilginç.

İçimdeki güçlü kadını çok güzel yansıtan bir klip oldu. Sonuçtan memnunum.

* Sen nelere feveran ediyorsun?

Yalnızlığaydı benim feveranım. Duyuldu gibi.

* Evet, bir beraberliğin var diye duydum.

Şu an birbirimizi tanıma aşamasındayız. Zaten tanışalı bir ay oldu.

* Bu şanslı zat kim?

Ahmet Çakır. İş adamı.

* Fazla detay vermiyorsun.Özelini konuşmayı sevmiyor musun?

İki dünyayı ayırıyorum ben. Işıklar altındayım ve bu işi yapıyorum. Ama öbür tarafımı saklayıp korumayı tercih ediyorum.

* Peki feveran etmene sebep olan yalnız kaldığın süreye dönelim. Ne keşfettin o süreçte?

Yalnız kalabildiğimi keşfettim. Kendimi unutmuşum yıllardır. Kendime döndüm o süreçte. Kendimi dinledim. Ruhumu büyüttüm. Affettim. Kapattım konuları. Ama şimdi yalnızlıkla tatlı bir vedalaşmam oldu.

Haberin Devamı

* “Kendime döndüm” dedin. Kendinde değiştirdiğin şeyler oldu mu?

Ki bugün varız yarın yokuz. Kimse üzülmeyecek diye kendimi parçalayamam. Kendimi iyice kıymetli görmeye başladım anlayacağın.

‘Hep alçakgönüllüyüm’

* “Çok mütevazı olmuşum” dediğin zamanlar oldu mu?

Çok olmuşum hem de. Alçakgönüllülük başka bir şey. Ben hep alçakgönüllüyümdür. İnsan olmayı kaybetmediğim için iyi gidiyor her şey. Bütün mevzu şarkı tutturmak, listelerde 1 numara olmak değil. İnsanlığını kaybedersen bu camiada çok çabuk yenilirsin. Şımarmadım ama artık mütevazılık yapamadığım durumlar var. “Evet, dün gece sahnem yıkılıyordu” diyebiliyorum artık. İyiyim, güçlüyüm, başarılı bir kadınım. Bunu neden haykırmayayım ki?

* Kırılgan bir tarafın var. Nasıl baş ettin müzik camiasıyla?

Zor tabii. Çok kırıldığın, gücendiğin zamanlar oluyor. Hep kendim oldum. Kimsenin ekmeğiyle oynamadım. Hiçbir zaman “Ben oldum! Bu piyasada tekim!” demedim. Kendimi iyi tanıttım. Şimdi insanlar “Canımızdır” diyorlar Allah’a şükür.

‘Çok kolay kanıyorum’

* Geriye dönüp baktığında nasıl bir Bengü görüyorsun?

Saf bir kız görüyorum (gülüyor). Hâlâ da safım. Çok kolay kandırabilir insanlar beni. Hiç hesap kitap bilmedim hayatım boyunca.

Haberin Devamı

* Hesap kitap yapsaydın daha farklı bir yerde olur muydun?

Bilmem. Halimden çok memnunum. İstediğim gibi yaşıyorum.

* Down sendromlu çocuklar için planların varmış diye duydum.

15 yaşımdan beri down sendromlulara aşığım. Önlerinde eğiliyorum. O kadar katıksız saf ve temizler ki. Mükemmeller. Onlarla bir şey yapmak istiyordum. Dernekle buluştuk. Hep beraber tişört tasarlayıp satacağız. En önemlisi de onlarla bir müzik atölyesi yapacak, şarkılar söyleyeceğiz. Bu benim hayalimdi.

‘Şu surata niye iğne yaptırayım?’

* Üstüne çok gelindiğini düşündüğün oldu mu?

‘Sahici’ klibimdeki simsiyah saçlarım ve sarıya boyattığım kaşlarımla modern bir iş çıkarttım. İnsanlar başta reddetti bunu. Ama sonra sevdiler. O zaman da “Estetik mi yaptırdı?” dediler. Yüzümde en sevdiğim şey, masum ifadem. İmzam gibi. Botoks denen şeyin nasıl yapıldığını bile bilmiyorum. “Bu kız başarılı, biraz uğraşalım” dediler herhâlde. O dönem kırılmıştım.

* Hiç estetik olmayacak mısın yani?

Tabii ki yaparım ama şu an değil. Şu suratıma şimdi ben niye iğne dokundurayım?

Haberin Devamı

* Bir filmde oynama isteğin varmış.

Dizilerden çok teklif geldi ama sinema filmini isterim. Anı olur. Belki 15 saniye görünürüm, belki başrolü alırım ama bir şey olsun.

* Nasıl bir rolde oynamak istersin?

Yüzüm ortada. Sanırım cadı rolü vermezler (gülüyor).

'Melankoli başladı'

* Seninle ilgili bilmediğimiz bir şey söylesene...

Hep güleryüzlü görürler ya beni. Evde yalnızken ağlarım bazen. Duygularını çok uçta yaşayan bir kadınım. Ama o kapıdan çıkınca yüzüm güler.

* Neden ağlıyorsun?

Melankolik olmaya başladım. Geçen gün İzmir’de annemler 30 senelik dostlarıyla buluştular. Annemi aradım, telefondan hoparlörü açıp onlarla sohbet ettim. Eskiyi konuştuk, hüngür hüngür ağladık. Yaş aldıkça melankoli ve geçmişe özlem başlıyor sanırım. İzmir’e gittiğimde okulumun önünden geçerken bile gözüm doluyor.

* Yaşlanma korkun var mı?

Gittikçe kendimi daha genç hissediyorum. 30’lu yaşlarındasın. Kendini biliyorsun, ne yaptığını biliyorsun. Hiç yaşlanma korkum yok.

Haberin Devamı