'Oyunculuk yöneticilikten daha iyiydi'

Röportaj: Neslihan Yavuzcan
neslihan.yavuzcan@posta.com.tr

Profesyonel basketbolculuktan Türkiye Basketbol Federasyonu Başkanlığına uzandın.

Kariyerimi bitirdim, 2006’da milli takım menajeri oldum. On yıllık federasyon sürecinde yönetim kurulu üyeliği as başkanlıkta bulundum. Mayıs 2015’teki Olağanüstü Genel Kurul’da TBF başkanı oldum.

Bu geçişte zorlandın mı?

İşin mutfağından gelmem büyük avantaj. Şu anda da basketbolcu arkadaşlarımızdan oluşan yönetim kurulu ile yönetiyoruz. Ama ‘oyunculuk mu yöneticilik mi’ dersen kesinlikle oyunculuk. Oyunculukta en sevdiğiniz işi yapıyorsunuz; spor yapıyorsunuz. Konsantrasyon sağlamanız gereken yer o sahadaki 40 dakikalık maç. Buradaki sorumluluklar ise durmaksızın sürüyor. Üstelik bir şekilde politik yönü de oluyor. Çünkü dengede tutmanız gerekiyor. Spor endüstrisi o kadar büyüdü ki business oldu. Transferlerin boyutları, sponsorların ilgisi, TV yayınları...

“Hido çok büyük bir yıldız”

Hidayet Türkoğlu aktif sporu bıraktı, federasyona CEO oldu.

Basketbolda adımızı dünyaya duyurmuş, 300 kez milli olmuş çok büyük bir yıldızın aramızda bulunması, basketbola katkı yaptığını görmek çok güzel. Sayın Cumhurbaşkanımız öyle uygun gördü ve Hido görevini sürdürüyor.

Bir sporcunun spor ve siyaseti birlikte yürütmesi hakkında ne düşünüyorsun?

Bu, tam siyaset değil. Sayın Cumhurbaşkanının spor konularında danışabileceği önemli birinin olması lazım. Hidayet de seve seve kabul etti teklifi.

‘Bir dönem sonra bırakıyorum’

Eski Bulgar basketbolcu Gergana Branzova ile evlisin. Nasıl gidiyor?

Bu yoğun trafikten ve seyahatten hem eşim hem çocuklar şikayetçi. Başkanlığı çok uzun yıllar yapmayı düşünmüyorum. Belki bir dönem daha yaparım.

Üç oğlun var. Onlarla ilişkin nasıl?

Babam her zaman bana karşı çok sertti. Özellikle de basketbol oynarken. Ama ben oğlum Alihan’ı serbest bıraktım. 7 yaşında futbola başladı, 4 yıl sonra bizim baskımıza dayanamadı ve basketbola başladı. İkiz olan kızım ve oğlum da cimnastik yapıyorlar. İlla bir Hidayet Türkoğlu, bir İbrahim Kutluay olmaları beklenemez. Önemli olan, sporun içinde kalmaları.

‘Baklava severim’

Evde eşin yemek yapıyor mu? Sen bilir misin o işleri?

Eşim sebze ağırlıklı yemek yapıyor, kilo almıyorum. Bizim buzdolabını aç, baştan aşağı yemyeşildir, hiç zararlı bir şey göremezsin. Yemek yapmam ben. Kebap severim. Kuru fasulye de. Ve baklava.

Formunu koruyor musun?

Sporu bırakınca on kilo aldım.

‘NBA İÇİMDE UKTE KALDI’

Baban Kemal Erdenay aynı zamanda antrenöründü. Evdeki baban ile sahadaki baban nasıldı?

Maç bitince herkes evine gidiyordu. Ben ise babam-antrenörümle dönüyordum eve. Sahadaki tartışma eve taşınıyordu. Kötü tabii.

Basketbol oynamaya devam ediyor musun hâlâ?

Abdi İpekçi’de oynuyorduk. 1.5 yıldır hiç fırsatım olmadı.

Endişelerin, kızgınlıkların, pişmanlıkların var mı?

Bir kere NBA kariyerini yapmam gerekiyordu. O yetenekte bir basketbolcu olduğuma inanıyorum ama bunu değerlendiremedim. En büyük pişmanlığım ve uktem budur.