'Zirvedeydim, dibi gördüm'

Röportaj: Ali R. KARADAĞ

* Türkiye sizi ‘Ham Çökelek’ şarkısıyla tanıdı. Nasıl başladı müzik sektöründeki maceranız?

Şarkı sözleri yazıp söylüyordum zaten. Bir fırsat buldum ve düzenlemesini yaptığım ‘Ham Çökelek’ şarkısıyla piyasaya girdim. Şarkı bir anda patladı. Ama aynı şarkı daha sonra kabusum oldu.

* Neden?

Her şey o kadar hızlı gelişti ki şöhreti kaldıramadım. Yapımcıların kışkırtmasıyla magazin dünyasına daldım, tüm enerjimi programlarda tükettim. Medya maymunu oldum yani. Yüzüme gülen talih elini üzerimden çekti. Nasıl bir anda şöhreti kazandıysam aynı hızla tepetaklak oldum.

* Ne yaptınız o zaman?

Medyada kanal kanal gezerken zamanın gerisinde kaldığımı fark etmemiştim. Yapayalnız kalınca onu görüp kendimi geliştirmeye karar verdim. 2001’de 6 aylığına Londra’ya dil okuluna gittim. Sonra York Film Akademisi’nde iki yıl oyunculuk eğitimi aldım. ‘İmajım yerle bir oldu’

* E niye filmlerde oynamadınız?

‘Ham Çökelek’ laneti yüzünden. Kapı kapı gezdim, kimse iş vermedi. Yüzümü karartıp figüran rollerine talip oldum, “Bu saatten sonra inandırıcı rol yapamazsın” deyip reddettiler. Tek başıma film çekecek gücüm de yoktu.

* Sonra ne oldu peki?

Yurda dönüp ‘Kınalı Kuzum’ albümünü yaptım, hiç satmadı. Resmen dibi gördüm. İmajım yerle bir oldu. Başkalarını suçladım, alkole ve gece hayatına daldım. Beni görenler “Ham çökelek!” diye dalga geçiyordu. Paralar suyunu çekince müzik piyasasında üçüncü sınıf işlere düştüm. 2012 yılına kadar tamamen unutulmuştum.

‘İdare ediyorum’

* İşler bıçak gibi kesildiğine göre nasıl para kazanıyorsunuz?

Sosyal medya reklamlarında oynuyorum. İdare ediyorum. Bir de nihayet oyunculuk hayalimin bir köşesinden tuttum; ‘Karışık Kaset’ adlı filmde Sarp Apak ile oynadım. Vizyona henüz girmedi.

‘Yamyam Style ile fırtına gibi estim’

Başka bir kulvarda internette fenomen oldunuz. Bunu nasıl başardınız?

Dünyayı kasıp kavuran Koreli PSY’ın ‘Gangnam Style’ isimli şarkısını, makara olsun diye ‘Yamyam Style’ ismiyle Türkçe okudum. Youtube’da bir haftada 10 milyon kişi tarafından izlendi. Berbat bulanlar, alay edenler de oldu ama izlenmişti işte. İnternet, başarı kazandığım asıl mecra oldu.

* Mizah gücünüz varmış demek ki. Bunu da internet açığa çıkarmış.

Evet. Mesela internette bir kampanya gördüm; ‘En İyi Yunan Şarkıcı: Athillas Tassos’ yazıyordu. Yanda da ‘Çaktırmadan Yunanistan’a iteliyoruz’ ibaresi vardı. Önce çok bozuldum ama ben de makara yapmaya karar verdim. “Durun, bari Yunanca öğreneyim de öyle iteleyin” dedim. Herkes çok eğlendi ve bana sempati duydu. İnsanların kafasındaki Atilla Taş işe yaramaz biriydi daha önce.

* Ama Twitter’da fenomen oldunuz.

Kendimi tam anlamıyla bulduğum, önyargıları kırdığım mecra Twitter oldu. Gezi Olayları başladığında bir tweet attım; “Taksim’de bu kadar biber gazı atmanıza gerek yoktu, bir konser versem millet dağılırdı” diye. Kızanlar oldu ama aynı mizahı sürdürdüm. Tabii muhalif olarak.

‘Yamyam Style ile fırtına gibi estim’

* Muhalif olanların başına gelenler belli. Siz sorun yaşamadınız mı?

İktidara muhalefet edince işlerim bıçak gibi kesildi tabii. Konserlere filan gidemez oldum. Ama inandığım şeyleri dile getirmeye devam ediyorum. Ne bir partiye üyeyim ne de bir cemaate... Düzeysiz insanların okkalı küfürlerine maruz kalıyorum, tehditler alıyorum. Bazıları çok ciddi, avukatıma devrettim, savcılığa başvuracak. Ama unutmasınlar, John Lennon’ın dediği gibi “Mizahımızla baş edemezler!”

* Neden diğer sanatçılar gibi sesinizi kesip cebinizi doldurmuyorsunuz?

Ülkede o kadar haksızlık var ki tarafsız duramıyorsunuz. İlerde, bazılarının alnında o leke olacak hep. Ama bir fikre sahip olup onu savunanlara sözüm yok. Mesela Alişan baştan beri iktidarı destekliyor. Katılmasam da saygı duyarım. Benim kızdığım kişiler, Gezi sırasında meydanlara çıkıp “Berkin Elvan ölümsüzdür” diye bağırdıktan sonra çark edenler.