Başarı kavramı

Başarılı çocuk kavramını tartışalım bu hafta. Bana, fkaya@doganburda.com adresine yolladığınız düşüncelerinizi de haftaya paylaşırım bu köşede. Bu yazıya bana ilkokul yıllarımı hatırlatan bir konuşma sonrasında karar verdim.

O zaman okula 7 yaşında başlanırdı. Ben ‘Ağabeyim okula gidiyor’ diye kıyameti koparıp zorla 5.5 yaşında ilkokula başladım. Ama bu inat bana pahalıya patladı. Yanlış anlamayın, hiç sınıfta kalmadım ama hiç de başarılı bir öğrenci olmadım ilkokulda.

Mesela okumayı en son sökenlerden oldum. Kurdeleyi en son takanlardan. Öğretmeni de pek anlayışlı olmayanlardandım maalesef.

Bir keresinde tüm sınıfın ortasında beni tahtaya kaldırıp yan sınıftaki okulun gözbebeği öğrencilerinden ağabeyimi çağırıp “Kardeşini çalıştırsana, hiç anlamıyor matematiği” dediğini de pek unutamadım doğrusu...

Hayat başarısı mı, okul başarısı mı?

Neyse, yıldırmadı beni hiçbir şey; nedense kendimi hiç başarısız hissetmedim. Ama bundaki en büyük etken şüphesiz ailem oldu. Onlar bana özgüven verdi. “Sen yaparsın evladım, başarırsın” dediler hep.

Moral bozmadılar, aşağılamadılar, kıyaslamadılar. Ve ben de hiç böyle bir psikolojiye girmedim. İyi ki de girmemişim.

Çünkü yıllar sonra anladım ve çalışma hayatında gözlemleyerek gördüm ki, hayattaki başarı ile okuldaki başarı arasında direkt bir bağlantı yok.

Bazen sınıfın en çalışkanı hayatta bir yere takılıp kalırken sınıf en tembeli atı alıp Üsküdarı geçiyor bile...

Başarı odaklı bir toplumda yaşadığımız kuşkusuz. Ama anne-babalara başarı kavramına geniş bir pencereden bakmalarını öneriyorum.

1’den 100’e kadar veya 10’a kadar olan rakamlar arasına sıkışmış bir başarı çocuğunuza hiçbir şey katmayacaktır, bunu bilmelisiniz.

Sevgiyle, sanatla, insanla büyürse...

Onun sınav notları kadar gezeceği sergileri, yapacağı yolculukları, kaç müze gördüğünü, birlikte oynadığınız oyunların sayılarını, resimlerine baktığı sanat kitaplarını, seyrettiği filmleri, parklarda yaptığınız yürüyüşleri de değerlendirin.

Ve tabii ki hepsinden önemlisi ona verdiğiniz değeri. Ne olursa olsun, ona değerli bir varlık olduğunu hissettirin.

Merak etmeyin, kendine güvenen, sevgiyle, sanatla, insani duygularla büyüyen bir çocuk hayata mutlaka 1-0 önde başlayacaktır ve mutlaka kendine yapacağı güzel bir meslek bulacaktır.

Hepsinden önemlisi, hayatta mutlu olacaktır. İşte başarı bence bu saydıklarımın bir bütünüdür. Herkese iyi hafta sonları...