Çirkin ördek yavrusu

Çafta sonu güzelliği ve fiziği ile konuşulan bir mankenin röportajında okudum bu sözü: “Lise yıllarımda çirkin, çırpı bacaklı, kimsenin bakmadığı bir kızdım.” Daha sonra düşündüm; pek çok sanatçının, mankenin röportajlarında gençlik yıllarıyla ilgili sorular sorulduğunda “Çirkin ördek yavrusuydum” cevabına sıkça rastlanıyor. Acaba gerçekten öyle olduklarından mı?

Yoksa o dönemde kendilerini öyle hissetmelerinden mi? Cevap her ikisi de... Ergen anne-babalarının sıkça duyduğu bir söz “Anne çirkin miyim?”, “Anne şişman mıyım?” “Anne neden saçların düz değil”...

Sürekli bir şikayet ve memnun olmama hali. Çünkü ergenlikte çocuklarımızın vücutlarında pek çok değişiklik yaşanıyor. Yağlanma artıyor, kilo alıyorlar, kıllanma artıyor. Sesleri, yüzleri değişiyor. Yüz kemikleri gelişiyor ve bebeksi hatlar sert hatlara bürünüyor. Yani çocuklar da haksız değiller. Belki de müdahale edemedikleri değişim sürecinde hayatlarının en çirkin zamanını yaşıyorlar.

Bu değişikliklerin yanı sıra ruhsal alemde de değişimler yaşanıyor.

NASIL DAVRANACAĞIZ?

İşte bu kendini beğenmeme, çeşitli anksiyeteler yaşama hali de bundan. Tıpkı ergenlikte sinirli olmak gibi doğal bir durum bu kendini beğenmeme hali. Peki nasıl davranmalıyız? Onun bu endişelerini nasıl gidermeliyiz?

Uzmanlar şöyle diyor: Bu gibi durumlarda takınılacak doğru tutum, çocuğun beğenmediği yerini bir kenara bırakarak, güzelliklerini öne çıkarmak ve onu beğenmektir. Çocuktaki dalga geçmek, kabul edilemez bir tutumdur.

Ergenlik dönemi, çocuğun diğerleri arasında sivrilmeye çalıştığı bir dönem olduğu için, kendisiyle çok ilgilidir. Bu durum hem kız hem de erkek çocuklar için geçerlidir.