Giriş
Sevgilin ya da eşin sana “Seni bilmem kim ile görmüşler” dediği anda verdiğin cevap “Kim söyledi?” ise bitmişsindir arkadaşım. O andan itibaren kurtuluşun yok. “Kim söyledi?” sorusu aslında durumu kabullenmişliğin kanıtıdır. Zaten kimin söylediğinin ne önemi var? Kendini böyle kurtaramazsın. Daha delikanlı cevaplar hazırla.
“İnkar bir erkeğin en büyük silahıdır” sözüne artık inanma. İnkar ettiğin şeyin daha sonra gerçek olduğu kanıtlanırsa bitersin. O zaman sevgilinin, eşinin gözünde küçüldükçe küçülürsün. Yani inkar her zaman işe yaramayabilir. Çağ, öyle bir çağ değil. Şimdi her şey teknolojik olarak kanıtlanabiliyor.
Bir kadına ilgi gösterirken diğerine de göstermek senin tercihin. Ben sana yapma demiyorum, yap, ama bu ilgiyi arkadaş olan iki kıza birden yapıyorsan bittiğin andır. Çünkü emin ol, birbirlerine mutlaka anlatacaklardır. Hele bunu sosyal medyada falan yapmaya kalkma sakın, aforoz ederler seni.
Kendini olduğundan zengin, duyarlı falan gösterme. Bunun ortaya çıkması çok zaman almaz. Ortaya çıktığında da bitersin. Bitmekle de kalmaz, tekmeyi yersin. Bir kadını elde etmek için her yolun mübah olmadığı dönemdeyiz artık. Zeki, çevik ve ahlaklı olacaksın.
Bir yalanın ortaya çıktığında, onu başka bir yalanla kapamaya kalkmayacaksın. Durumu kabullenip özür dileme yolunu tercih edeceksin. Aksi takdirde yalan yalanı kovalar ve biri ortaya çıktığında diğerleri çorap söküğü gibi gelir. Biz buna domino etkisi diyoruz. Domino taşlarını arka arkaya dizip sonra birini devirdiğinde hepsi devrilir ya, öyle işte.
Kadınları telefonuna erkek ismiyle kaydetme saçmalığını asla yapmayacaksın. Biliyorsun bu çok çabuk ortaya çıkan bir şey. Böyle aptalca bir yolu tercih eden erkek de bir kadının gözünde artık ‘erkek’ bile sayılmaz. Bu konuda çok sıkıntılıysan hiç kaydetme. Hiç olmazsa aradığında “Yanlış numara” deyip kapatma şansın var.
AH BU SÖZLER...
Türkiye’de pop müziğin yükseliş dönemi 1990’lardı. Şarkılar eğlenceliydi, şarkıcılar tarzdı, şarkı sözleri dillere pelesenk olan sloganlardan oluşurdu. Ama ne yazık ki o sözlerin çoğu saçmaydı.
“Aboneyim abone, biletleri cebimde, ballı lokma tatlısı, aman hadi hayırlısı” sözlerini bilmeyen yok. Kolaylıkla söyleniyor ama saçma işte. Bu tarz şarkı sözü akımının 90’lı yıllarla kaybolup gittiğini düşünüyorduk ki; öyle olmadığını anladık.
Serdar Ortaç’ın “Aşk bu kızıl ötesi, yaralı müzesi, hareket edemem” sözlerinden tutun, Sinan Akçıl’ın “Gideceğim tek yer havaalanı, bana lazım yeni yaşam alanı, sözümde durup da çekip giderek, nasıl söndürdüm senin havanı” sözlerine kadar bir yığın örneğini görebiliriz.
Müziğe uysun, kafiye olsun diye birbiriyle ilintisiz cümleler ardı ardına sıralanıyor, sonra bunun adına şarkı sözü deniyor, e bu da olmuyor. İyi bir müzisyen olduğunu albümünü dinleyince anladığım Cemil Türkocağı, soyadını atıp sadece adını kullanarak yaptığı “Dokunamadık Hayata” albümüyle müzik piyasasına “Merhaba” dedi. Tarzı çok ilginç, melodileri harika, sesi farklı. Üzerinde çok çalışılmış bir albüm belli ki. Çok iyi müzisyenler katkıda bulunmuş. Albümün ‘sound’una söyleyecek bir sözüm yok. Zaten haddim de değil.
Ama ‘yazan çizen bir insan’ olarak şarkı sözleri konusunda birkaç şey söyleme hakkını kendimde görüyorum. “Dokunamadık Hayata” diye bir şarkı var mesela. Sözler Ayşe Engür’e ait.
Bir bölümü şöyle: “Dümenciler gördü bizi, sırtlarını döndü gitti, ah ah ah, dümenciler, çevirdiler bir boşluğa, sevda dediler adına, bulmaca buldurmaca.” Şimdi, “E sen sözleri ortasından alıyorsun, başını sonunu aktarmıyorsun” diyeceklerdir de, öyle değil işte.
Şarkı, birbiriyle ilintili olmayan bölümlerden oluşuyor. Cemil Türkocağı’nın sözlerini yazdığı “Ayşem” adlı şarkı ise beni benden aldı! “Sarayım o yanağını, bacağını, dudağını bükmeden” kısmını mı anlatayım, yoksa “Senin için uçanına, kaçanına, alayına gider be!” kısmını mı...
Oysa albümde Ayşe Engür’ün yazdığı öyle güzel sözler var ki...
Ayşe Engür, “Eriyorduk Birlikte” şarkısında “Eriyorduk birlikte, ama güneşten değil, aşktı bu, hayattı bu, savaştık mecburi” diye yazmış, çok da güzel yazmış. Cemil’in ve albümünün yolu açık olsun.
