Kenji Goto

Hiç tanımadığımız bir Japon gazeteci öldürüldü. Mesleği gereği savaşın korkunç yüzünü anlattığı yerde esir alındı, infaz edildi. 3 çocuğu, bir eşi, bir de yaşlı annesi vardı. “Bana ne olursa olsun, Suriye insanlarını hep seveceğim” demişti. “Nefret, insanca değildir, sadece Tanrı yargılayabilir. Bunu Arap kardeşlerimden öğrendim” demişti. “Savaş bir trajedir, benim görevim bunu dünyaya göstermektir” demişti. Ekim ayında Suriye’ye hareket ettiğinde yeni doğmuş kızı sadece birkaç haftalıktı, büyük kızı ise sadece 2 yaşında... Rakka’nın güvenli olmadığını söyleyen arkadaşlarına “Ben bir Japonum. Devletim, IŞİD’e karşı oluşturulan uluslararası koalisyona katılmadı.

Bana zarar vermeyeceklerini düşünüyorum” demişti. Suriye’de neredeyse 3.5 yıldır devam eden savaşın yarattığı enkazı dünyaya gösterip belki bir fayda, bir fark yaratacağını ummuştu. Önce 200 milyon dolar fidye istendi Goto için, sonra ‘rehine değişimi’ talep edildi. Belirlenen günde Türkiye sınırında haberciler, arabulucular bekledi. Gerçekleşmedi takas.

Sonra, o video geldi. Kenji infaz edilmişti. Annesi, gözyaşları içinde “Kenji her zaman savaş bölgelerindeki çocukları yazdı. Amacı, çocuklar için savaşsız bir bölge yaratılması idi” dedi. Kenji Goto’nun elinde silâh yoktu, söyleminde nefret yoktu, milliyetinde ‘sorun’ yoktu ama unuttuğu bir şey vardı; Suriye’de artık ‘insani değerler’ geçerli değildi. Goto’nun ölümü ‘bir fark’ yarattı.

Maalesef onun istediği ‘barışçıl’ bir fark değildi bu. Artık Japonya da bu savaşın içinde. Ve Ürdün de... Çünkü Goto’nun ardından Ürdünlü pilot da infaz edildi. Her iki ülke de sorumluları bulacakları sözünü verdi halklarına. Gelecek günler, Suriyeli çocuklar için daha da zor olacak. Ve onların hikâyelerini dünyaya anlatacak bir Kenji Goto yok artık. Kendi inancım ile diyorum ki; ‘Allah rahmet eylesin, mekânın cennet olsun.’

DÜNYADA GÜZEL ŞEYLER DE OLUYOR

Gerçekten oluyor, inanın bana. Hayatta; seçimlerden, parti barajlarından, Suriye savaşlarından, çocuk tecavüzcülerinden, gerici söylemlerden, cinayetlerden başka şeyler de var. Geçtiğimiz hafta, size sık sık bahsettiğim internet bloğu ‘Humans of NewYork’da bir kampanya vardı.

Suç oranı çok yüksek olan Brooklyn’deki bir ortaokul öğrencisi Vidal’in fotoğrafını çekti bloğun kurucusu Brandon Stanton. Vidal, okul müdiresi Lopez’den bahsetti. Lopez, hepimizin görmek istediği eğitimcilerden. Çünkü çocuklara değer veriyor.

Bölge uyuşturucu, silâhlı çeteler, soygunlar nedeniyle o kadar tehlikeli ki, çocuklar evlerinden pek çıkamıyor. Arkadaşları ile sadece okul ortamında sosyalleşiyorlar. Bloğun takipçileri, Lopez’den ve Vidal’in ona olan saygısından o kadar etkilendiler ki okula yardım yağdı. Kişi başı ortalama 20 dolar olan bu bağış sayesinde; yıllarca sürecek yaz okulları, üniversite gezileri ve eğitim programları yapılabilecek fon oluştu.

Toplanan miktar 1 milyon doları geçti. Evet, bu sadece tek bir okul ama gelecek yıllarda binlerce öğrenciyi mezun edecek.

Bu çocukların her birine ‘iyiliğin eli’ değmiş olacak ve dünyaya bu bilinçle karışacaklar. İşte ‘fark yaratmak’ budur. Kenji de Brandon da ellerindeki fotoğraf makinesi ile bunu gerçekleştirmeye çalışanlardan... Böyle insanlar ve daha çok iyilik lâzım dünyaya.