Giriş
Şimdi anne, babalar kızacak belki bana ama ben şu sömestir tatilinin bitmesini hiç istemiyorum.
Kimbilir belki çocuklar artık büyüdüğü ve öyle her gün bir yerlerde oyalamak zorunda olmadığım için.
Aslında hiç ilgimi çekmeyen çocuk filmlerine, çocuk tiyatrolarına gitmek zorunda olmadığım için.
Artık onlar da bizim gibi yetişkin kıvamına gelip aynı filmlerden, aynı kitaplardan, aynı yerlerden hoşlanabildiğimiz için.
Kimbilir belki de sabahın köründe kalkıp okul telaşına düşmediğimiz için seviyorum ben sömestir ve tatil bitsin hiç istemiyorum.
Ama etrafımda gördüğüm pek çok küçük çocuk annesi şu sıralar dört gözle tatilin bitmesini bekliyor. Özellikle de çalışmayan annelerde gözlemliyorum bunu.
Çalışan anneler sorunu, 2 haftalık tatilin 1 haftasını izin kullanarak çözmüşler. Ama çalışmayan anneler sürekli bir yakınma halinde...
“Eskiden sabah-akşam için yemek düşünürdüm şimdi sabah, öğlen, akşam bir de çay saati geldi üstüne” diyenler mi dersiniz.
“Ayyy çocuklar artık okula gitse de komşuda kahve buluşmalarına, sabah programlarıma geri dönsem” diyenler mi istersiniz herkes şikayet halinde.
Bu kadar koşturmayı isteyen siz misiniz yoksa çocuk mu?
Bu konuşma ve koşuşturmacayı izleyip dinlerken çocukluğumuzun sömestir tatilleri geldi aklıma...
Yoktu bizde böyle şeyler. Tabii mutlaka bir filme, tiyatroya, konsere gidilirdi ama öyle her güne bir program yapalım, çocukları mutlaka kayağa götürelim, aman bir anları boş geçmesin, canları sıkılmasın diye düşünceler hiç yoktu.
Hayat akışında bir değişiklik olmuyordu yani. Sabah biraz daha geç kalkılıp biraz daha geç yatılıyordu. Daha fazla atari oynanıp lego yapılıyor, kiralanan VHS filmler seyrediliyordu.
Anne babalar da kendilerini böyle bir baskı altında hissetmiyordu. Çocuk tatilde tamam, bu kadar işte...
Abartmaya ne gerek var? Ama şimdi öyle mi, çocuklardan çok anne-babalar yarışıyor. Kayağa giderken önce kendi eğlenebilecekleri, kendi arkadaşlarının eşin dostun gittiği merkezler seçiliyor.
Ya da daha göz önünde bulunan popüler mekanlar. Evde olunan günlerde de her güne bir etkinlik koyup instagrama, facebook’a yüklemeden olmaz. O zaman çocuk ‘ezik’ konumuna düşer. Neeee tatilde evde mi oturmuş!. Sadece bir kez sinemaya veya bir gösteriye mi gitmiş vah vah...
Çocukları için ‘ayy zamane çocukları ne kadar doyumsuz hep daha fazlasını istiyor’ diyen ailelere duyrulur.
Dönüp arada kendinize bakıyor musunuz? Acaba bunları isteyen siz misiniz yoksa çocuklar mı?
