Yap, ye, mutlu ol

Mutfak halleri...

Ergenlik demek hem özgüven patlaması demek, aynı zamanda biraz da kabuğuna çekilmek demek. Ergenlik demek hem aileyi eleştirmek demek ama bir yandan da ailenin kabuğunda huzur bulmak demek.

İnişli çıkışı ergenlik hallerini en güzel bastıran, en güzel dengeleyen bir terapi gibi huzur veren yer de bence evin mutfağı.

Tabii ben bunu kız annesi olarak söylüyorum ama artık yükselen yemek yapma ve mutfak trendlerini göz önünde bulundurunca pekala erkek çocuklar da gastronomik olarak kendilerini geliştirebilir ve mutfakta evin büyükleriyle yarışan bir şef konumuna gelebilir.

Neden olmasın?

Ama benim düşündüğüm, mutfağın sinirleri yatıştıran, yapması ve yemesi keyif veren, anne ve çocuğu veya anne ve babayı bir araya getiren kısmı.

Ben de mutfakta zaman geçirmeyi seven biri olarak kızlarımla sıkça mutfağa giriyorum. Onlarla bir yandan derin derin konuşurken diğer yandan da denemeler yapıp mutfak bilgimizi geliştiriyoruz.

Ve tabii ki bir de bu yaptıklarımızı güzel sofralar kurarak yemek var ki o da aile bütünleşmesinin en önemli parçasını oluşturuyor.

Yaparken açtığımız muhabbet yerken de derinleşiyor. Bir çilekli pastadan ne konular açılıyor, nerelere yolculuk yapılıyor... Bir de tabii bu sofralara dahil olan anneanneler, dedeler, babaanneler, arkadaşlar oluyor ki o zaman işin keyfi daha da artıyor.

Çocuğumla iletişim kuramıyorum, odasından hiç çıkmıyor, bana bir şey anlatmıyor, soruyorum ama söylemiyor diye şikayet edenler; çözümü hemen pedagoglarda, psikologlarda aramayın.

Önce bir kendinize, evinize, ortamınıza bakın. Onunla iletişim kurmanın yollarını arayın. “Anlat bakalım ne oluyor?” diye sorarsanız tabii ki cevap vermeyecektir ama birlikte bir iş yaparken açılan sohbet onun en gizli odalarına götürebilir sizi.

İşte hayat bu kadar basit aslında. Yap, ye, mutlu ol misali...

Herkese iyi hafta sonları diliyorum.