Yeni anne

Eskiden anneler anneydi. Nasıl mı? Anne gibi yani...

Doğumlardan kalan kilolarıyla hafif topluca, saçları kalıp gibi yapılı, etekli, merserize bluzlu veya elbiseli, kürk mantolu, içinde astarı olan mayolu, hatta saçları denizden bozulmasın diye boneli, nadiren pantolonlu, klipsli küpeli, klasik giyinen hanım hanımcık anneler işte.

Şimdi ne oldu? Anneler kızları gibi oldu. Bazen arkadan baktığınızda yürüyen 2 tane skinny pantolonlu kız görüyoruz mesela. Saçlar uzun ombreli, tişörtlü, sırt çantalı, spor ayakkabılı...

Sonra bu kızlar bir de yüzlerini dönüyor ki biri resmen anne! Artık anne kıyafeti de kalmadı ki alınacak. Bedenler aynı olunca anneler pekala gençlerin tercihi olan mağazalardan da alışveriş yapıyorlar.

Hatta gardıropları kızlarıyla ortak kullanıyorlar. Şort, bikini, sneaker onların da favorisi. Giyim kuşam tarafı böyle. Yani yok aslında birbirimizden farkımız. Bir de bu işin kültürel ve sosyal boyutu var.

Artık anneler de çocuklarıyla aynı marka telefonları kullanıyor, sosyal medya hesaplarıyla çocuklarına fark atıyor.

Hatta bazı uyanık anneler var ki sosyal medyadaki yeniliklerden çocuklarından daha erken haberdar olup onları yönlendiriyor.

Bugüne kadar memnunlardı ama...

Eskiden anneler elektronik aletleri kullanmayı pek bilmez, “Gel yavrum aç bakayım şu müzik setini veya televizyonu” derken, şimdi anneler bluetooth ile amfiye bağlanıp telefonundan kendi playlist’ini çalabiliyor.

Ya da müziğe, teknolojiye meraklı anneler pekala çocuklarıyla birlikte bir rock konserine gidip orada dans edip yüksek sesle şarkılara eşlik edebiliyor.

Peki ama bu durum çocuklar tarafından nasıl karşılanıyor?

Ben bu yeni annenin ortasında görüyorum kendimi. Tam yeni anne değilim ama klasik de değilim. Sanki biraz yeni anneye daha yakınım. Annenin arkadaş olması felsefesine de karşıyım.

Tabii ki çocuklarımla her şeyi konuşurum, onlarla gezerim, eğlenirim ama sonuçta ben anneyim. Onlara doğruyu göstermek, gerektiğinde tavrımı koymak, öğüt vermek ve uyarmak zorundayım.

Çocuklara gelince; onlar bu durumdan (yani yeni anne formatından) bugüne kadar çok memnunlardı ama ne zamanki biraz daha büyüyüp havalara girdiler, o zaman hafif rahatsızlıklarını dile getirmeye başladılar.

Mesela konserlere onlarla gitmek mi? Mümkünse ayrı ayrı. Sosyal ortamlarda paylaşımları like’lamak mı? Evet ama mümkünse yorum yapılmasın.

Snapchat mi? Üstelik snap’i onlara ilk ben öğretmeme rağmen artık snapchat hikayelerinden çıkarıldım. Niyeymiş? “Anne ya senin ne işin var snap’te? Kimsenin annesi yok. Adını bile bilmiyor”.

Giyim kuşamda sorun yok. O şimdilik geçer not alıyor ama bakalım biraz daha büyüdüklerinde neler göreceğiz? Eee, anne olmak kolay değil. Zamana ayak uyduracağız ama çocuklarımızı da bozmadan. Herkese iyi hafta sonları...