Değişim / gelişim

Yenilenme hareketinde, Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın dikkatli bir dil kullandığı, gözlerden kaçmıyor. Öyle ki, bazen kendi yapısını bile aşan, çok özel bir üslup sezmekteyiz.

Bence doğru yapıyor.

★

Bu tür yenilenmeler iyidir hoştur ama aynı zamanda tehlikelidir. Çünkü yenilenme, birdenbire tasfiye izlenimi de doğurabilir. Gayrimemnunlar ve mağdurlar yaratabilir. Bazen camiada bir husumet grubu bile oluşturabilir.

Erdoğan, işte buna fırsat vermemek için titiz davranıyor. Kelimeleri seçerek kullanıyor.

Haklıdır.

★

Galiba Bülent Arınç ve Hüseyin Çelik gibi çetin cevizlere gösterdiği özen de, bu titizliğin bir uzantısı olsa gerek... Epey dinlenip metal yorgunluğu üzerinden atmış olan bu gibi değerler, dinamizm arayan bir partinin tecrübe hazinesi değil midir? Onları yedek kulübesinde oturtmak, bir savurganlık sayılmaz mı?

Gidin sorun parti tabanına... “Abdüllatif Şener’e hayır” ama “Hüseyin Çelik’e evet” diyecektir.

Erdoğan’ın ortaya koyduğu ölçü de galiba budur.

★

Onbeş yıllık bir iktidarın var. Yirmibeş yıllık belediyelerin var. Kolay mı?

Şimdi taze kan ararken de dinamizm’le tecrübe’yi birleştirmek lazım. Aksi halde partinin hafızası kaybolur. Şirketlerde bile, kadrolar, havuzun suyu gibi “tedricen” değişiyor.

...........

Son söz: Değişim sahiden zor iştir. Çünkü hedefte gelişim vardır. Erdoğan, bu operasyonu, ustalıkla sürdüreceğe benzer... Tecrübe sayesinde.