Giriş
Muhalefet “sıkıysa referandum yap” diye bir karşı-söyleme sarıldı. “Yaparsan, halk Suriyelilerin yurttaşlığı aleyhinde oy kullanır, görürsün gününü” mesajı veriliyor. Amaç, “Suriyeli düşmanlığı”, “yabancı düşmanlığı” üzerinden, iktidarı sıkıştırmak.
Bu çok bilindik tabloya, Selahattin Demirtaş da, katılmakta gecikmedi. “Referandum” diyen koroya dahil oldu.
“Öteki” sayıldığını söyleyen bir siyasi akımın sözcüsünün, Suriyelileri ötekileştirmesi, paradoksal bir durum. HDP Eşbaşkanı, yaptığı gafı fark etti, ya da birileri onu uyardı. Hatasını düzeltti: “Referanduma götürelim diyerek bu insanlara haksızlık yaptım.
Referandum, temel hak ve özgürlüklerde olmaz.” Demirtaş, Suriyelilere öncelikle mülteci statüsü verilmesi gerektiğini söylüyor. Doğru yapıyor.
Hatayı anlamak önemli.
Milliyetçi önyargılar
Suriyelilere sahip çıkmak, onların dertlerine ortak olmak; bir insani durum olduğu kadar, demokrat ve özgürlükçü bir duruş için de ölçü. Demirtaş, uzun yıllar, İnsan Hakları Derneği başkanlığı yaptı.
Kürt sorunu, bir kimlik sorunu olduğu oranda, aynı zamanda bir insan hakları sorunu. Kürt meselesinin, çoğu zaman gelip çarptığı nokta, toplumun geniş kesimlerindeki milliyetçi önyargılar oluyor.
Selahattin Demirtaş’ın, Suriyeliler konusunda, tam olarak bu bağlamda, kendiyle çelişkiye düştüğünü görüyoruz.
Hendek barikat felaketi
Son dönemde, (büyük bir felakete dönüşen) “hendek", “barikat” siyaseti, iktidarla HDP arasındaki uçurumu derinleştirdi.
PKK’nın, “İktidarı devirinceye kadar savaşacağız” çizgisinin de etkisiyle; HDP, çok fazla vurguladığı “barışçı çözüm”, “müzakere ve diyalog” gibi kavramlardan uzaklaştı.
HDP’nin bu yola girmesinde; iktidarın, “kökünü kazıyacağız”, “son terörist temizleninceye kadar” gibi yaklaşımlarının da etkisinin olduğu açık...
Durup düşünmek
Yaşadığımız sorunların meşru bir zeminde çözümünden uzaklaştıkça, farklı yönlere savrulmak kaçınılmaz hale geliyor. Hükümet barışçı çözüme dönmeli. Diyalog yollarını açık tutmalı.
HDP, “çözüm silahtadır” şeklindeki PKK dayatmasının ülkemize ve Kürtlere ne kadar zarar verdiğini anlamalı.
Baştaki konuya dönersek: Tersten yapılan siyaset, sonunda, dramatik bir şekilde, “çoğunluk milliyetçiliği”nin parçası haline dönüşebiliyor.
