Giriş
Bir sözleşmede kefil olacaktım, karımın iznini de istediler. Ben bu usulün kalktığını söyledim, kabul etmediler. Bu uygulama hâlâ devam ediyor mu? Kalktı mı? ? M.N.
[[HAFTAYA]]
Okuyucum öyle bir soru sordu ki yarama tuz bastı. Kanunlarımıza öyle inanılmaz maddeler girdi ki akıl almaz, mantık çözmez. Okuyucumun değindiği madde şu: “Eşlerden biri mahkemece verilmiş bir ayrılık kararı olmadıkça veya yasal olarak ayrı yaşama hakkı doğmadıkça, ancak diğerinin yazılı rızasıyla kefil olabilir. Böyle bir şart düşünülebilir mi? Bunu kim düşündü, neye dayandı anlamam mümkün değil. Düşünün bir kimse ticaret yapıyor. Belki milyonlarca liraya hükmediyor ama karısının izni olmadan kefil olamıyor. Bu kişi hacir altında mı? Eşi onun vasisi mi? Tabii tersi de geçerli. Günümüzde yine milyonlara hükmeden hanımlar var ama kocasının izni olmadan kefil olamıyor. Böyle bir şey düşünülebilir mi? Sonra karşınıza gelen kefile soruyorsunuz “Evli misin?” “Evet evliyim.” “Peki karınla birlikte mi yaşıyorsun?” Gel de bu konuşmadan sonra ciddi bir iş yap! Derdimi fazla deşmeden sorunun yanıtını vereyim. Ne yazık ki bu madde kaldırılmadı. Halen yürürlükte. Ancak yoğun karşı çıkmalar nedeni ile bir fıkra eklendi. Fıkra şu: “Ticaret siciline kayıtlı ticari işletmenin sahibi veya ticaret şirketinin ortak ya da yöneticisi tarafından işletme veya şirketle ilgili olarak verilecek kefaletler, 27.12.2006 tarihli ve 5570 Sayılı Kamu Sarmayeli Bankalar Tarafından Yürütülen Faiz Destekli Kredi Kullandırılmasına Dair Kanun kapsamında kullanılacak kredilerde verilecek kefaletler ile tarım kredi, tarım satış ve esnaf ve sanatkarlar kredi ve kefalet kooperatifleri ile kamu kurum ve kuruluşlarınca kooperatif ortaklarına kullandırılacak kredilerde verilecek kefaletler için eşin eşin rızası aranmaz.” İşte değişiklik bu. Derde deva mı? Hiç ilgisi yok. Burada hukuk sistemine aykırılıktan öte bir zihniyet körelmesi var. Bir insan hür iradesi ile bir hukuki veya ticari işlem yapamaz. Mutlaka biri onu yönetmeli. Kim? Kim olursa olsun! Bu tek örnek değil. Hukukumuza böyle tuhaf başka örnekler de girdi. Eskiden bir sözleşme yaparken yetkili mahkemeleri de belirleyebiliyorduk. Böyle bir sözleşme var ise, taraflar ister yasal yetkili mahkemede isterse sözleşmede belirlenen mahkemede davasını açıyordu. Artık o da yasak. Bunu ancak tarafları şirket olan sözleşmelerde yapmak mümkün. Bu halde de yasal yetkili mahkemeye gidemiyorsunuz. Peki, şirketler bunu yapıyor da vatandaş niye yapamıyor? Bunun mantıklı yanıtı olabilir mi? Hukuk mantığı farklıdır, hukuki olaylar hukuk mantığı ile çözülür, bunu elde etmek uzun eğitim ve vakit alır derim ya, artık yok. bitti.
