En son ne zaman bu kadar sevmiştik?

Türkiye’nin gündemi haline gelen ve 10 gündür herkesin 70 metrelik kuyudan çıkarmaya uğraştığı yavru köpek, dün sabah kuyudan çıkarıldı.

★

Öncelikle Türkiye Taş Kömürü Kurumu’na, İstanbul İtfaiyesi’ne, AFAD’a, Bahçeşehir Fen Lisesi öğrencilerine ardından koca bir ülkenin uzun bir aradan sonra ilk kez mutlulukla, umutla yeni bir güne uyanmasına vesile olan herkese teşekkürler.

★

Sayelerinde ne güzel bir millet olduğumuzu hatırladık. Bir yavru köpeği kurtarmak için 288 saat boyunca sondaj kuyusunun başında nöbet tutan güzel insanların ülkesi olduğumuzu hatırladık.

Şöyle ağız dolusu, göğsümüzü gererek “Bu ülkede güzel şeyler de oluyor” diyebildik.

★

O kuyudan çıkarılan/kurtarılan sadece yavru bir köpek değildi. İnsanlığımız, umutlarımız, iyi niyetlerimiz de kurtuldu aynı zamanda. Uzun süredir görmeyi, hissetmeyi özlediğimiz şeyler de gün yüzüne çıktı o minik köpekle birlikte.

★

Hatırlıyor musunuz en son ne zaman bu kadar çok sevinmiştik?

En son ne zaman bu kadar umutla uyanmıştık bir güne?

En son ne zaman sabah “günaydın” derken birbirimize, böylesine gözlerimiz gülüyordu?

Ben hatırlamıyorum. Sanırım artık hatırlamak da istemiyorum. Tek bir dileğim var: Adını “Kuyu” koyduğumuz o minik köpeğin kurtarılışı Türkiye’yi bekleyen güzel günlerin miladı olsun.