Engelli gençler içini dökerse...

22 Mayıs 2016 tarihli köşemizde, Türkiye Engelliler Spor Yardım ve Eğitim Vakfı’ndan burs olan öğrencilerin buluşmasını kaleme almıştık. Daha sonra, 29 Mayıs 2017 tarihli köşemizde de TESYEV’den eğitim bursu alan bursiyerlerinin duygu ve düşüncelerini anlatan maillerin bir kısmına yer vermiştik. Bugün de Necmettin Erbakan Üniversitesi Turizm İşletme 1.sınıf öğrencisi, işitme engelli E.A.’den gelen maili de sizlerle paylaşmak istedik.

‘Biz engelli değiliz özel insanlarız’

“Kıymetli arkadaşlar, engellilerle ilgili fikrimi paylaşmak istiyorum. Hayatta engelli olan insanlarımızın bazıları dünyaya engelli gelmekte, bazıları da sonradan engelli olmakta. Yaşamı sürdürebilmek zor anlıyorum. Ben de bu zorluklarla yaşadım, savaştım, ağladım, mücadele ettim. Ailem ve eğitimimi üstlenen hocalarım bana çok destek verdiler, emek harcadılar.

‘El uzatalım’

Engelli olmak ayıp değildir. Sonuçta biz özel insanlarız. Engelli arkadaşlarımızın hayatlarını zorlaştırmak yerine kolaylaştırmalıyız ve topluma kazandırmalıyız. Engelli vatandaşlarımıza el uzatmalıyız, yardım etmeliyiz, tebessüm etmeliyiz. Küçük hediyeler alarak onları sevindirmeliyiz.

‘Hayalinizi gerçekleştirin’

Her ne kadar engelli insanlara yardım etmeyi istiyor olsak da, bunun için ilk önce onların engellerini göz ardı etmememiz gerekir. Engellilerin eğitim görmeleri, üniversite okumaları gerekir. Bazı insanlar var ki “Bu engelli arkadaş üniversite okuyamaz” der. Bana da diyen oldu ama ben pes etmedim. Ben mutlaka üniversite okuyacağım, hayatta kalmayı öğreneceğim dedim. Lütfen sizler de pes etmeyin, okumak için bir hayaliniz varsa gerçekleştirin, kendinizi geliştirin ve güçlü hissedin. En önemlisi kendinize güvenin. Öyle güçlü engelliler var ki engel tanımazlar. Bu insanlar engelli kelimesini zihninden silebilmeyi başarmış kişilerdir.

‘Umudunuzu kaybetmeyin’

Engellilere acımamalıyız, normal insanlara nasıl davranıyorsak onlara da öyle davranmalıyız. Engellilere saygı duymalı, yaşam sevinci vermeliyiz. Engelli insanlar için hayatta kalmak, para kazanmak ve hayatı sürdürmek için gereken küçük hareketler bile yapmak güç olabiliyor. Eğer umudunuz varsa umudunuzu kaybetmeyin ve Allah’a bol bol dua edin.”

'O GÜN HAYATIMIN DÖNÜM NOKTASIYDI'

Mezun bursiyerimiz sevgili Esra Demirkaya da yaptığımız bursiyerler toplantısıyla ilgili duygularını anlatan mail göndermiş, paylaşıyoruz. Sevgili Esra yaşadığımız sürece hep beraberiz. Seni çok seviyoruz.

“Sevgili Yavuz Ağabeyim ve meleklerim, yüksek lisans bitirme projemi teslim etmem gerektiği için bu yıl duygularımı yazmak için geç kaldım. Toplantıda bana söz verdiğinizde o kadar sevgi dolu bakışın arasında heyecandan konuşamayacağımı bildiğim için söz alamadım, kalemimi konuşturayım dedim...

‘O çerçeveyi kırdım’

Bu kaçıncı toplantı sayamıyorum ama ömrüm, imkanım yettiğince sizinle olacağım. Ama ilk bursiyerler toplantısına geldiğim gün dün gibi hafızamda; sene 2009, aylardan yine Mayıs’tı. O gün benim miladımdı, hayatımın en önemli dönüm noktasıydı. Artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktı. Bilmiyordum ama hissediyordum. Gerçekten de hayatımın seyri baştan sona değişti, bana biçilmiş dar bir çerçeve vardı. Sizlerin ve orada tanıştığım dünyalar güzeli arkadaşlarım sayesinde o çerçeveyi kırdım attım tıpkı diğer arkadaşlarım gibi.

‘Annenin teşekkürü’

Geleyim bu yılki toplantıya; artık işimde gücümde, başarılarıyla yürekleri titreten bir bireyim. Ama o ilk günkü heyecanla geliyorum sizleri görmeye, sizlere elimden geldiğince destek olmaya... Bu yılki toplantıda hem ağladık hem de güldük. Gülerken ağlamayı, ağlarken gülmeyi kısacası hayatı yaşadık. Bir annenin yanımıza yaklaşıp “Ben buraya gelene kadar kendimi yalnız biliyordum meğer yalnız değilmişim” diyerek ettiği teşekkür hayatımın en anlamlı anlarından biriydi. Hepimiz geçmedik mi o yollardan? Yalnız hissetmedik mi kendimizi sizinle tanışıncaya kadar?

‘O koltuk sana yakışır’

Bir gün kitap yazacağım ve herkes TESYEV’in sizlerin hayatıma ve hayatlara nasıl dokunduğunu okuyacak. Ayrıca Yavuz Ağabeyim, Allah sana sağlıklı, uzun ömürler versin ve bizim yolumuza ışık olmaya devam et... Sen bakma Süleyman ile Ömer’e, o koltuk en çok sana yakışır. Ha illa birine devredeceksen ben de adaylığımı koyayım bari. Sizleri çok seviyor, şimdiden özlemle kucaklıyorum...”

ÇENGELLİ PANO

Gerçekten TESYEV Ailesine ve Yönetim Kurulu Başkanı Sayın Yavuz Kocaömer ile çalışan ekibine minnettarız... Bizlere yardımlarını esirgemeden, her türlü desteği sağlamalarından dolayı çok mutluyuz. TESYEV Ailesine sonsuz saygı ve sevgilerimi sunarım.

İ. K.
Harran Üniversitesi Hilvan Meslek Yüksekokulu Büro Yönetimi ve Yönetici Asistanlığı

‘Bu ailenin ferdi olmaktan onur duyuyorum'

Ben ikinci kez bursiyerler toplantısına katıldım ve çok memnun olduğumu belirtmek isterim. Konuşmalar, sohbetler öyle güzel ki anlatamam. Ben bu ailenin ferdi olmaktan onur duyuyorum. Umarım sizinle daha güzel günler geçiririz.

Y. E.

Dicle Üniversitesi Beden Eğitimi Ve Spor Yüksekokulu Antrenörlük

KADER MAHKUMLARINA DUYURU

Türkiye’nin tüm illerindeki kader mahkumu okuyucularımdan mektuplar alıyoruz. Bunların bir kısmını yayınladık. Ama gazetemizin ‘Çengelli Pano’ köşesi engelliler için hazırlanmıştır. Bu köşede engellilerden gelen ve onların sorunlarını içeren mektupları yayınlıyoruz. Bugünden itibaren köşemizde sizlerden gelen sadece kitap ve mektup arkadaşı isteklerine yer vereceğiz. Kader mahkumu arkadaşlarımızın bu konuda bizi anlayışla karşılayacağını ümit eder, saygı ve sevgilerimizi sunarız.