Giriş
Berbat oynanıp kaybedilen Kasımpaşa maçı sonrasında Twente karşısındaki Fenerbahçe’yi merak ediyordum. Normal şartlarda Fenerbahçe’nin, Twente’yi Kadıköy’de yenmesi gerekirdi, ama anormal şartlarda o maçı 2-1 kaybetmişti. Yine anormal şartlarda Kasımpaşa’dan 3 yemişti Fener. Dün gece şartlar biraz normale döndü, Fener belki süper oynamadı ancak Twente’yi Hollanda’da devirip gruptan zirvede çıkmayı garantiledi. Tamam rakibin iki topu direkten döndü, Roberto Carlos da bir topu çizgiden çıkardı ancak son 10 dakikada Fener maçı 4-0 bile yapabilirdi.
Normale dönmeye başlayan şartlar gelince... Bilica’nın takıma katılması ve Lugano ile birlikte sahanın en savaşan ismi olması. Maçın tartışmasız en iyisi Bilica’ydı. Yerinde müdahaleleri, hava toplarındaki hakimiyeti, topu savunmadan orta saha ve hücuma taşıması ve en önemlisi hırsıyla takım arkadaşlarını ateşlemesi çok iyiydi. Sonra Lugano. O da Bilica gibi hırslı ve istekliydi. Attığı gol güzel futbolunu süsledi. Roberto Carlos bu ikiliden etkilenmiş olacak ki oyunda bulunduğu sürede çok hırslıydı. Çizgiden çıkardığı topla kalesinde bir golü uzaklaştırırken maça nasıl motive olduğunu da gösterdi. Savunmadaki tek hayal kırıklığı ise Gökhan’dı. Nerde o eski süratli, çabuk, hırslı, hücuma müthiş destek veren Gökhan nerde dünkü Gökhan...
Cristian yine çok top kaptı ilk kez bu maçta fazlaca hücumu düşündü. Hücuma çıkışlarında yaptığı şık hareketlerle de bir başka önemli özelliğinin olduğunu gösterdi. Mehmet Topuz da görevini yapanlardandı. Selçuk aksadı, Vederson çabaladı. Emre sakatlıktan kurtulur, Alex biraz daha güçlenir, Güiza şanssızlığını kırarsa Fener’de işler normale dönecek. Ve son söz Daum’a. Maçtan önce “Yüzde yüz kazanırız” demişti. Dediği oldu, tebrik ederim. Bakalım bundan sonra da iddialı konuşmaya devam edecek mi?
