Cumartesi Postası Gül Sunal: Kemal'den başkasını hayal etmedim

Gül Sunal: Kemal'den başkasını hayal etmedim

Paylaş
Gül Sunal: Kemal'den başkasını hayal etmedim

Türk sinemasının unutulmaz ismi Kemal Sunal’ı ölümünün 18. yıldönümünde eşi Gül Sunal ile andık. Gül Sunal, geçtiğimiz günlerde basında yer alan “Kemal Sunal eşinden bile kalp rahatsızlığını gizlemiş” haberlerine kızgın. Diyor ki: Bunları kimler, ne hakla uyduruyor? Ben bilmeden mi Almanya’ya gidiyordu? Böyle bir şey mümkün mü?

Alev Gürsoy Cimin

Haberin Devamı

alev.gursoy@posta.com.tr

Tam 18 yıl olmuş dile kolay...Kemal Bey’siz nasıl geçiyor günleriniz?

Bir yanım hep eksik, bir yandan da hiç gitmemiş gibi. Bizi o kadar korumuş kollamış ki, o gidince sanki bir savaşa girdim. Belki onun ellerini hep omuzumda hissetmem o kadar derin bir acı yaşamamı engelledi. Kemal’i kaybettikten sonra hayatım hep mücadeleyle geçti. Ali, Ezo, ben... Üçümüze de ağır geldi.

Türkiye onu her geçen gün daha da özlüyor sanki...

Kemal’i seven çok, onlar hayranı olarak özlüyor belki ama bizim babamız yok. Öldü demeye insanın dili varmıyor. Sadece güldürmedi, düşündürdü, insanların yanında oldu ve hep bir mesaj verdi.

Zor muydu Kemal Bey’in eşi olmak?

Asla. Dünyanın en güzel şeyiydi. Kemal stüdyoda film artistiydi, evde değil. İyi bir baba, iyi bir eşti. Güzel severdi. Evde herkesin özgürlüğü olduğunun farkındaydı. O da özgürdü kendi seçimlerinde ama çok bağlıydık birbirimize. Seyahate giderdi arkadaşlarıyla, “10 gün yokum” derdi, iki gün sonra gelir, “Evimi, sizi özledim” derdi. Çok şanslıyım.

Haberin Devamı

Çok kavga eder miydiniz?

Etmiyoruz diyen yalan söyler. Ama birbirimizi yıpratıp kırdığımızı düşünmüyorum. Kızgın kalamazdık. Masum masum bakar, sonra “Haydi bir kahve yap” derdi, biterdi.

Evde sizleri güldürür müydü?

Çook. Sürekli taklidimi yapardı, şimdi Ali yapıyor. Kavuklu ile Pişekar gibiydik. Ben açmaz verirdim, o espriyi patlatırdı. Dördümüz çok eğlenirdik. Ki>

Ali Bey bir röportajında, “Küçükken anneme niye Cüneyt Arkın ile evlenmedin diye kızmıştım” demişti.

İlkokulda dedi. Yedi yaşındaydı. Arkasından koşmuşlar, “Mööö mööö...” diye, çok üzülmüş.

Siz ne yanıt verdiniz?

Kaldım öyle. Güldüm, öptüm, geçti. O herhalde zannediyordu ki bütün artistleri ben seçiyorum.