Her şey 1 yıl önce Hasan Cemal’in Kandil’e gidişiyle başladı...
***
Açılım...
“Türk” out; “Türkiyeli” in.
Türkçe out, Kürtçe in.
“Teröristbaşı”, “bebek katili” out; “Öcalan” hatta “Sayın Öcalan” in.
Karnı aç Türklerin realitesi out; Kürt realitesi in.
30 Ağustos out; “Newroz piroz pe” in.
***
10 Kasım out, 30 bin kişinin katilinin doğum gününü kutlamak in.
Açlıktan ölen gaziler out, Habur’dan giriş yapan PKK’lılar in...
***
Önceki gün Şeyh Sait’i anma etkinlikleri vardı Diyarbakır’da...
Malum İsmet Paşa out, Şeyh Sait in...
Açılım çerçevesinde kutlamalar yapıldı:
“Ne güzel satmıştın bizi İngilizlere ve ne bölücü, ne hain abimizdin sen Şeyh Sait abi...”
***
Ah Hasan abi ah!
Gazetenin kapısında duraydım böyle, kollarımı açaydım iki yana, tutaydım seni; “Gitme şu Kandil’e Hasan abi” diyeydim, ağzım dilim lal olaydı; “git” diyen dilim kopaydı...
Benim yüzümdeeeeeeeeen...