Hayata tutunanlardan iki kitap

Köşemizin sürekli okuyucuları Ali Haydar Koyun’u hatırlar. Malatya’da yaşayan bu engelli kardeşimiz, 4 yaşındayken yakalandığı romatizma hastalığının yol açtığı eklem kireçlenmesi nedeniyle 1979 yılından itibaren yürüyemiyor. Açık Öğretim Lisesi’nden mezunu olduktan sonra Türkiye Sakatlar Derneği Malatya Şubesi’nin kuruluşuna öncülük etti. Halen Malatya Kent Konseyi Yürütme Kurulu Üyeliği ve bazı derneklerde denetleme kurulu üyeliğini sürdürüyor.

Ali Haydar Koyun, Malatya Gazetesi’nde köşe yazarlığı da yapıyor. Yeni çıkardığı kitabının adı ‘Sevginin Gücü.’ Ali Haydar Koyun’un yazdığı bu kitapta dünya edebiyatından da derlenmiş engelli insanlar, onların sevgi gücü ve yaşadıklarıyla ilgili gerçek hikayeler var. Bunlardan birini aşağıda sizlerle paylaşıyoruz...

‘Arkadaş Vietnam Gazisi...’

“Vietnam Savaşı sonrası... Evine dönmekte olan bir asker San Francisco’dan telefonla ailesini arar. “Anne, baba, San Francisco’dayım. Artık eve dönüyorum ama sizden bir şey rica ediyorum; yanımda bir arkadaşımı da getirmek istiyorum” der.

Annesi ile babası, “Memnuniyetle oğlum, onunla biz de tanışmak isteriz” derler.

Oğulları, “Ama bilmeniz gereken bir şey var. Arkadaşım savaşta ağır yaralandı; bir mayına bastı ve bir koluyla, bir ayağını kaybetti. Onun şimdi gidecek hiçbir yeri yok. Bu yüzden onun gelip bizimle kalmasını istiyorum...”

Babası, “Bunu duyduğumuza üzüldük oğlum. Belki elbirliğiyle onun başka bir yer bulmasına yardımcı olabiliriz” der.

“Hayır, anne-baba... Lütfen... Onun bizimle yaşamasını istiyorum...”

Haber çıkmadı

“Oğlum, sen bizden ne istediğini bilmiyorsun. Onun gibi engelli biri, bize korkunç bir yük olur. Bizim kendimize ait bir hayatımız var ve bunun gibi bir şeyin hayatımıza engel olmasına izin veremeyiz. Bence hemen bu arkadaşını unutup eve dönmelisin. O kendi başının çaresine bakacaktır...”

Babanın bu sözleri üzerine oğlu telefonu kapatır...

Ve ailesi ondan birkaç gün sonra, San Francisco polisinden bir telefon gelinceye kadar haber alamadı... Oğullarının yüksek bir binadan düşüp öldüğünü öğrendiler. Polis bunun bir intihar olduğuna inanıyordu...

Oğullarını tanıdılar

Üzüntü dolu anne-baba hemen San Francisco’ya uçtular. Ve oğullarının cesedini tespit etmek için şehir morguna götürüldüler. Anne, baba oğullarını hemen tanıdılar. Yalnız bilmedikleri bir şeyi de öğrenince dehşete düştüler... Oğullarının sadece “Bir kolu ve bacağı” vardı!.. Aslında oğullarının engelli bir arkadaşı yoktur... Oğlan, anne ve babaya kendinden bahsetmiştir.” Kurgu Kültür Merkezi Yayınları’ndan çıkan ‘Sevginin Gücü’ kitabını muhakkak okumanızı tavsiye ederiz.

'Ayaklarımla Tutundum Hayata’

Ayşe Işık’ın, GürdaYayın Grubu tarafından çıkarılan kitabının adı bu. Ayşe’nin diğer ismi ise ‘Ayakları ile resim yapan kız.’ Ayşe, 5 yaşında iki kolunu kaybetmiş ama hayata hep dört elle sarılmış. Kitabında “Ayaklarımı ellerimin yerine koydum, her işimi onlarla görebilir hale geldim, hatta daha da ileri giderek ayaklarımla resim yapmaya başladım. Bugün mesleğimi soran birine gururla “Ben ressam Ayşe Işık” diyebiliyorum. Başarının, azmin, hayata bağlılığın gerçek bir hikayesini mutlaka okumak gerekir. Ayşe’nin yaşadıklarından alınacak o kadar çok ders var ki.

'Teşekkürler TESYEV'

6 Mayıs’ta düzenlenmiş olan toplantı en çok engelli arkadaşlarımızı yani birbirimizi anlamamız, ifade etmemiz ve dertlerimize ortak olup dinlemenizle çok güzel geçti. Sizlerin de maddi ve manevi desteğiniz, özellikle TESYEV’in arkamızda güçlü durması bize özgüven veriyor. Her şeyden önce TESYEV’in engelli insanlara özgüven verme çabası içinde olduğunun farkındayız ve bundan aşırı derecede mutluyuz. Bunun yanı sıra her toplantıda engellerimiz olduğunu unutturuyor, harika eğlence ortamıyla herkesi coşturuyor, kahkahalarla iç dünyamızı aydınlatıyorsunuz. Ben kendi adıma mutluyum ve “İyi ki” diyorum. Teşekkürler TESYEV.

İ. Y. Dumlupınar Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi Resim Bölümü

'Destek almak beni mutlu ediyor'

Ben işitme engelliyim. TESYEV tarafından bursla destekleniyorum. Destek almak beni çok mutlu ediyor. Annem diyor ki: “Allah sizlerden razı olsun.” Annem sizlere dua ediyor. Sizinle olmak gurur verici. Hepinize teşekkür ederim. İnşallah engelli vatandaşlarımıza destekleriniz hep devam etsin.

M. Ş. Anadolu Üniversitesi Engelliler Entegre Yüksekokulu Seramik Sanatları Anasanat Dalı

'Hayata bakışım değişiyor'

TESYEV Ailesi ile bu yıl 3’üncü senem ve her toplantı hayata bakış açımı çok değiştiriyor. Bunun için emeği geçen herkese çok teşekkür ederim. Gerek şimdi, gerekse mezun olduktan sonra TESYEV ailesiyle veya Gençlik Komitesi’yle birlikte çalışmayı çok isterim.

G. Ş. Sakarya Üniversitesi Teknoloji Fakültesi Metalurji ve Malzeme Mühendisliği

'Kitap gönderir misiniz?'

9 senedir cezaevinde yatmaktayım. Kitap okumayı çok seviyorum. Kitap konusunda bana yardımcı olursanız çok memnun olurum. Okumadığınız kitapları yollarsanız beni bu dört duvar arasında mutlu edersiniz.

Ali Akça T.T.K. C.i.K A-8 Koğuşu Akşehir / Konya

'Mektup bekliyorum'

Öncelikle biz kader mahkumlarının ve engelli arkadaşlarımızın sesini duyurduğunuz için sizlere ve okuyup duyarlı davranan güzel yürekli insanlara çok teşekkür ederim. Benim gibi özgürlüğü kısıtlanmış, sevincini ve üzüntüsünü paylaşmak isteyen güzel yürekli insanlardan mektup bekliyorum.

Murat Örs M Tipi Kapalı Cezaevi A-3 Oda Karaman / Ermenek