Her şeyin farkında

Anlamıyorlar sanıyoruz ama çocuklarımız her şeyin farkında! Onlara nasıl baktığımızın, onları nasıl dinlediğimizin, onlara ne kadar zaman ayırdığımızın, onlar için neler pişirdiğimizin, onlar için neler yaptığımızın veya yapmadığımızın... Daha açık olmak için bir örnek vereceğim... Bence çarpıcı bir örnek! Uyku saatinden. Bizim evin klasiği, uyku öncesi sırt kaşımadır. Ama Derin’le yaptığımız konuşmalardan öğrendim ki bu sadece bizim evin değil, çocuklu birçok evin klasiği...

Her gece olduğu gibi, bir yatma saatinde, Derin’in sırtını kaşırken şöyle bir itiraf geldi kızımdan: “Anne ya, hep aynı yeri kaşıyorsun, zaten arkadaşlarımın anneleri de öyle yapıyormuş! Hatta bir arkadaşımın Facebook’ta ‘Annem hep aynı yeri kaşıdığı için sırtımda yakında bir çukur açılacak’ paylaşımına tam 34 tane like ve yorum geldi!” Yani anlayın artık bu işin önemli olduğunu! Sonrasında, yapılan yorumları okuduk birlikte. Bir tanesi annesinin çok meşgul olduğunu, diğeri kardeşinin annesini ondan çaldığını, bir başkası annesinin iş olarak değil, kafa olarak meşgul olduğunu yazmış yorumlara...

Nasıl bir farkındalık halidir bu, çocuklarda! Bir başka örnek Duru’dan: Bana heyecanla gördüğü rüyayı anlatıyor... Ama ben onu dinlerken bir yandan yine onunla ilgili olmakla birlikte başka bir işle daha uğraşıyorum. Kıyafetlerini katlayıp masasının üzerindeki kağıtları topluyorum. Birden rüya kesildi ve şöyle dedi Duru: “Ya anne ya, niye beni dinlemiyorsun. Etkin dinleyici olmuyorsun. Etkin dinleyici karşısındaki konuşurken onun yüzüne bakar. Biz okulda böyle öğrendik.” Bilmiyorum çalışan annelerin karşılaştığı bir şey mi bu?

Biz bir yandan işi, diğer yandan çocukları ve evi idare ederken kabul etmesek de bazı hatalar mı yapıyoruz? Gerçek mesleğimizin annelik olduğunu unutuyor muyuz? Ama biz unutsak da bunu bize hatırlatacak çocuklarımız var. Onları dinlemeli ve hareketlerimizi ara sıra gözden geçirmeliyiz, ben bunu anladım.

(17.11.2012 tarihli Cumartesi Postası'ndan alınmıştır.)