Kaygılıyım kaygılısın kaygılı

Kaygı, çocukların normal gelişiminin bir parçasıdır. Örneğin, 6-7 aylık bir bebeğin ebeveyninden ayrılırken ve bir yabancıya giderken kaygılanması doğaldır. Önemli olan bu kaygının normal yaşamı ne kadar etkilediğidir. Okul, öğrenme, yeme veya uyku düzenindeki bozulmalar, kaygının arttığı ve bir uzmana ihtiyaç duyulduğunun habercisidir.

Kaygılar, korkulardan farklı olarak genel bir huzursuzluk halini içerirken, korkulara benzer olarak çok bulaşıcı olabilir. Yetişkinlerin bile kaygılarını düzenlemekte zorlandığı bu dönemlerde, çocukların “kaygılı” olarak tanımlanması tesadüf değildir.

Nedeni nedir?

● Bir huy özelliği olarak doğuştan gelebilir. Değişimlerde zorlanan ve “zor ısınan” çocuklar, kaygılı olarak tarif edilir.

● Genetik olabilir. Ailede kaygı bozukluğu yaşayan bir birey varsa, çocuğun da kaygılı olma ihtimali artar.

● Ev ve yakın çevredeki ani değişimler, travma veya kayıplar, çocukların kaygı yaşamasına neden olabilir.

● Kaygılı bir ebeveyn ile büyüyen çocuk kaygılı olmayı öğrenebilir.

● Ebeveyn-bebek arası “bağlanma” ilişkisindeki sorunlardan kaynaklanabilir. Yeteri kadar ebeveyn bakımı ve güveni almayan veya tam tersine sürekli ebeveyn kontrolü altında yetişen, yeterince bağımsızlaşamayan çocuklar kaygılı olabilir.

Ne yapılabilir?

● “Korkacak bir şey yok” demek yerine, çocuğun kaygılarını ciddiye alın, bunları konuşun.

● Ebeveynler ilk kendi kaygılarına odaklanmalıdır. Çocuklar sağlam ve güven veren ebeveynlere ihtiyaç duyar.

● Çocuklar düzeni sever. Değişim yaşanacaksa önceden bilgilendirin ve bu değişimi adım adım yapın.

● Kaygıyı tanıma ve tanımlama ilk adımdır. Çocuğu kaygılıyken yaşadığı duygusal ve bedensel değişimleri fark etmeye teşvik edin.

● Kaygıya neden olan düşünceleri basit bir dille anlatın. Düşünceler, bir trafik lambasındaki gibi “kırmızı” yani olumsuz ve kaygı verici olup bizi durdurabilir veya “yeşil” yani olumlu olup ilerlememizi sağlayabilir.

● Çocuğun kaygılandığı düşünceyi bulmasını ve bunu destekleyen bir kanıt olup olmadığını araştırmasını isteyin.

● Kaygıyla baş etme için nefes ve gevşeme egzersizleri öğretin. Kaygılı anlarda yapılabileceklerin listesini çıkarın. (Örneğin; suyla oynamak, kitap okumak vb.)

● Çocuğunuz “ya olursa” gibi kaygı veren olasılıkları düşündüğünde, “şu ana” yani gerçeklere odaklanmasını isteyin.

Instagram: cocuklar_buyurken