Giriş
Benim adım Ayşe:
Koca dayağından kaçar, ölürüm.
Baba dayağından kaçar ölürüm.
Töreden kaçar ölürüm.
Tecavüzden kaçar ölürüm.
[[HAFTAYA]]
***
Benim adım Mehmet:
Dağda kör bir kurşunla ölürüm, hain bir pusuda...
Mayına basarım ölürüm, hain bir tuzak alır canımı...
Bazen ölmem, gazi olurum...
O vakit açlıktan ölürüm.
Ben bir kere ölürüm siz utancınızdan bin kere ölürsünüz!
***
Benim adım Niyazi:
Maden ocağında ‘güzel’ ölürüm...
Cesedim bulunmaz.
Tersanede ölürüm...
Sahip çıkanım olmaz.
Maganda kurşunundan ölürüm...
Bebek olur, hastanede ölürüm...
Çocuk olur, açık unutulan belediye çukurunda ölürüm...
Yağmur yağar servis aracında ölürüm...
Sen ne diyorsun kardeşim...
Boşuna mı Niyazi diyorlar bana...
Kerpiç evim yıkılır, altında kalır ölürüm!
***
Kılıçdaroğlu “Benim adım Kemal, ben para bulurum” deyince Başbakan diline doladı:
“Benim adım Kemal, benim adım Hıdır... Ne yani bu mudur?”
***
Ben Kemal’i, Hıdır’ı bilmem...
Ama Ayşe’yi, Mehmet’i, Niyazi’yi iyi bilirim...
Siz konuşursunuz, onlar ölür!
Durum budur,arzederim...
