'Kuşçu Baba' sıcak yuvasında uyumak istiyor

Geceleri, yol kenarındaki bir ağacın altında uyuyan, gündüzleri ise tezgahında kuşlar için 1 liraya buğday satarak geçimini sağlayan Bekir Bostancı (59), havalar iyice soğumadan sıcak bir yuvaya kavuşmanın hayalini kuruyor.

Şirinevler Meydanı’nda, kuşlar için buğday satarak geçimini sağladığından "Kuşçu Baba" olarak bilinen Bostancı, sabah uyandığında ilk olarak "evlatlarım" dediği kuşlarına koşuyor.

Erken saatlerde buğday sattığı Şirinevler’e gelen Bostancı, kuşlarını doyuruyor ve onlara su veriyor. Daha sonra bardağını bir liradan sattığı buğdayları küçük tezgahına dizerek müşterilerini bekleyen bekliyor. Kuşların sağlığıyla da yakından ilgilenen Bostancı, ayağına ip ya da çeşitli malzemeler dolaşan kuşlara yardımcı olarak, hasta kuşları veterinere götürüyor.

GECELERİ AĞAÇ ALTINDA YATIYOR

Fırsat buldukça özlem gidermek için deniz kıyısına giden ve kaptanlık yaptığı günleri hatırlayan Bostancı, sahibini tanımasa da da karışmış bir balıkçı ağı gördüğünde çözmeye çalışıyor. Gördüğü balıkçı teknelerine ve kaptanlarına imrenerek bakan Bekir Bostancı, geceleri yatmak için E-5 Karayolu kenarındaki bir ağacın altına sığınıyor. Burada her zaman yanında taşıdığı kartonunun üzerinde yatan ve kendisini soğuktan korumak için battaniye, yağmurda ıslanmamak için de şemsiye kullanan Bostancı, bir hayırseverin desteğiyle hayatının değişeceği günü hayal ederek, uykuya dalıyor.

15 YAŞINA KADAR DAYANABİLDİ

Geçmişte yaşadığı sıkıntıları, özlemlerini ve hayallerini AA muhabiriyle paylaşan Bostancı, küçük yaşlarda annesiyle babasının ayrıldığını, yılın belli bölümlerinde annesi ve üvey babasıyla, belli bölümlerinde de babası ve üvey annesiyle yaşamaya başladığını söyledi. Her iki tarafın da baskısına 15 yaşına kadar dayanabildiğini dile getiren Bostancı, bu yaşlarda evden kaçtığını, bazen sokaklarda, bazen de sahildeki balıkçı kayıklarında sabahladığını söyledi. O dönemde, rahmetli dedesi sayesinde hayatının kurtulduğunu, denizi, denizaltı dünyasını, kaptanlığı dedesinden öğrendiği için ayakta kalabildiğini anlatan Bostancı, "Anne ve babamdan çok, dedem benimle ilgileniyordu." dedi.

SAVAŞ AYI'IN TEKNESİNDE ÇALIŞTI

Evden kaçtıktan sonra denizle ilgili işlerde çalıştığını hatta bir dönem merhum gazeteci Savaş Ay’ın teknesinin kaptanlığını yaptığını belirten Bostancı, 2005 yılına kadar ekmeğini dedesinin kendisine bıraktığı en değerli miras olan kaptanlıktan kazandığını vurguladı. Bostancı, talebi üzerine tekneyle yurt dışına götürdüğü bir turistin pasaportunun sahte olmasının anlaşılmasının ardından göçmen kaçakçılığı yaptığı gerekçesiyle hapis cezası aldığını, bir süre cezaevinde kaldıktan sonra denetimli serbestlik uygulamasıyla tahliye edildiğini anlattı.

"ONLAR GÖKYÜZÜNE KANAT ÇIRPTIKÇA KENDİMİ ÖZGÜR HİSSEDİYORUM"

Gençliğinde yaptığı hataların ceremesini eşi ve çocukları çekmesin diye evlenmediğini ifade eden Bostancı, "Aile olmak özlemi içimde kocaman bir yara. Sevdiğim bir eşim ve çocuklarımın olmasını çok isterdim. Kızım olsa onunla gezip dolaşabilirdim. Erkek olsa onu maçlara götürürdüm. Bir ailem ve dolayısıyla çocuklarım olmadı ama ben kuşlarımı çocuklarım gibi görüyorum. Onlar gökyüzünde kanat çırptıkları zaman kendimi özgür hissediyorum. Tüm ilgimi ve sevgimi çocuklarım gibi sevdiğim kuşlara verdim. O gün hiç para kazanmasam bile hasta bir kuş gördüğümde para bularak tedavi ettirmeye çalışıyorum." ifadelerini kullandı.

HUZUR BULDUĞU TEK YER DENİZ

Bostancı, kuşlar için büyük yoğurt kaplarına su koyarken bir gencin yanına gelerek, kuşları velinimet olarak görüp görmediğini sorduğunu dile getirerek, "Asla!’ dedim. Onlar benim evlatlarım. İnsanlar buğday almasalar bile ben onları beslemek zorundayım. İnsan evladını aç bırakabilir mi?" diye konuştu. Huzur bulduğu tek yerin deniz olduğunu ancak bir asansör kazasında omuriliği kırıldığı için artık yüzemediğini ve dalamadığını anlatan Bostancı, "Dünyam yıkıldı. Ben huzuru o sessiz dünyada buluyorum. Denize aşığım ama bunu ona anlatamıyorum. O bana aşağıdan bakıyor, bense ona yukarıdan. Artık onunla kavuşamayan sevgililer gibiyiz." dedi.

"YILDIZLARI İZLEYEREK UYUMAK GÜZEL"

Bekir Bostancı, kalan yaşamı için umudunu kaybetmediğini vurgulayarak, "Yaşama umutla bakıyorum. Şu anda E-5 Karayolu üzerinde bir küçük ağacın altında uyuyorum. Altıma karton seriyorum, üstüme de iki battaniye alıp uyumaya çalışıyorum. Yazın tehlikeli olmasının yanı sıra yıldızları izleyerek uyumak güzel olabiliyor ama yağmur yağdığında toparlanıyorum ve bir şemsiyenin altına sığınıyorum." dedi.

"ACİLEN BİR YUVAYA İHTİYACIM VAR"

Havalar henüz soğuk olmadığı için sokakta idare edebildiğini belirten Bostancı, hayallerini ise şöyle anlattı: "Hissettiğim kadarıyla bu kış sert geçecek. Benim de acilen bir yuvaya ihtiyacım var. Keşke birisi çıksa ve ’Gel benim teknemin 7/24 bakımlarını yap, onu temizle ve her an kullanımıma hazır halde beklet’ dese, çok mutlu olurum. Çünkü deniz benim huzur bulduğum yer. Ya da bir hayırsever inşaatında bekçilik işi verse. Ben çalışmaya hazırım. Yeter ki insanlar beni görmezden gelmesinler. Daha yaşayacak günlerim var, ben daha ölmedim."