Lakayıt zamanlara inat...

Hayatta dijital devrimle beraber sosyal medya sayesinde kaybettiğimiz değerlerimizin başında nezaket geliyor belki de... Hepimiz ve tüm düzen kazanmak üzerine kurgulu... Kazanmaya giden yolun nasıl olduğu da kimsenin umurunda değil... Herkes her konu hakkında uzman, istediği cümleyi kurmakta özgür... Kimse kimseyi anlama derdine bile düşmeden, tökezleyeni tekmelemekle meşgul... İçimizdeki öfkeyi elimizdeki telefon sayesinde kusmamız ve milyonlarca kişiye ulaştırmamız saniye bile sürmüyor.

Fenerbahçe'nin tarihine damga vurmuş, 3 Temmuz kumpasında dimdik durmuş bir adam 'olmadığını' 'yapamadığını' anlamış şık bir şekilde mağlup olduğunu söylüyor ve geri çekiliyor. Bu adamın bu kadar üzerinde tepinecek ne var? Siz hiç hayatınızda başarısız olmadınız mı mesela? Hiç istifa etmediniz mi ya da? Bu kadar öfkeyi, aşağılamayı, sakalına saçına kadar girişmeyi hak etmedi Aykut Kocaman... Başka dünyaya ait, kırılgan dönemin muteber sayılan adamlarından biri değil diye bunları yaşamak zorunda değil... Başarısızlığını kabul edip, gitmeyi seçen bir adama reva değil bu yapılan...



11 Numara'yı sevdim hep de seveceğim... Hayata bakışı, duruşu, insanlarla kurduğu mesafe ve temas aralığı... Vıcık vıcık ilişkiler yumağından uzak duran bu adam Türkiye'de başka bir futbol mümkünün temsilcisi olarak kalacak gözümde... Lakayıt zamanlara inat...