Prof. Mehmet Kavukcu, bu algıdaki insan yatak ilgisinden öte, açık mekanda adeta gökkubbeyi çatı yapıp, doğada yaşanabilecek olumsuz şartlara direnen, bir anlamda söz konusu olumsuz şartlara başkaldıran insanın görsel ve anlamsal sunumunu hedeflediğini ifade ederek, "Yakın perspektiften bakıldığında ise, insanın yataktan doğayı izlemesi, gecenin ve gündüzün etkisindeki sonsuz uzamda varlığın kendisini sorgulaması, çağdaş bir sanat diliyle sunulacaktır. Aynı zamanda kendi ile baş başa kalan insan, sonsuzluk ilişkisi içerisinde zayıflığını, gücünü, yalnız bırakılmayı, terk edilmeyi çözümleme çabasına girecektir.