Giriş
Bir hafta geçmeden referandum Türkiye’nin gündeminden çıktı.
Muhalefetin ve yüksek yargı organlarının “Yargı, hükümet denetimine girecek” feryadının vatandaşın yüzde 58’si tarafından kabul görmediği belli oldu.
Aslında AKP Hükümeti’nin halk oylamasından amacı 2011’de yapılacak genel seçimin provasını yapmaktı ve prova başarıyla gerçekleştirildi.
Evet-Hayır kutuplaşması aslında iki partili sisteme geçişin ayak sesleri.
[[HAFTAYA]]
Türkiye gerçeğini artık görmek gerekiyor.
Yüzde 60’ı muhafazakâr bir toplumda sol bir partinin iktidara gelmesi veya koalisyon ortağı olması ancak meclise üç veya dört parti girmesiyle mümkün görünüyor.
CHP’nin iktidar anahtarı, meclise girecek MHP ve Demokrat Parti’de.
2011 yazında yapılacak seçimlerde şimdilik böyle bir ihtimal zor görünüyor.
AKP, referandumda merkez ve merkez sağdaki oyların adresi olmayı başardı.
Yüzde 58’i anlatmanın başka yolu yok.
Yüzde 42’de ise aslan payı CHP’nin ve Kılıçdaroğlu’nun.
Deniz Baykal’ı Antalya’da kürsüye çıkartmasa belki 3-5 puan fazla bile alabilirdi.
CHP’nin görmesi gereken, muhafazakârlığın gericilik olmadığı ve demokrasiye asıl zararı statükocuların verdiği gerçeğidir.
Sosyal demokrat fikirleri temsil eden bir partinin muhafazakâr işçi ve köylü kesimin oylarını alamıyor olması sadece söylem eksikliğine bağlanamaz.
Referandumda Güney Doğu’da yaşanan boykot eylemi ise Türkiye’nin üniter devlet yapısına vurulmuş en büyük darbedir.
Referandum haricinde ne yerel seçimde, ne de genel seçimde cesaret edilemeyecek bir boykot için bölücülerin eline yasal bir sonuç kozu verilmiş oldu.
Bunun sıkıntısını önümüzdeki dönem göreceğiz.
