Giriş
Boşanmamın arkasından en çok duyduğum şey bu oldu. Yahu, telefon rehberimi açıp, tek tek herkese bunu anlatmam mı gerekiyordu? Kol kırılır, yen içinde kalır. İki kişiyi ilgilendiren mevzulara, her kim olursa olsun (ki buna kişilerin anne babaları gibi yakın akrabalar da dahil bana kalırsa) karışmamalı. İki yetişkin sorunlarını kendi aralarında halledemiyorlarsa, olaya en fazla bir terapist girmelidir. Ama bizim genel problemimiz de bu işte. Herkesin her şeye müdahil olma durumu, kaş yapayım derken göz çıkarmaya gidiyor.
Kriz yöneteceğim derken yangına körükle gidenlerden tutun, taraf tutma adabını bile beceremeyenler beliriveriyor etrafınızda. Belki de boşanma aşamasında en çok ihtiyaç duyulan şey, yanındaki insanın seni olgunlukla dinlemesi, seninle birlikte susması ve yeri geldiğinde yapıcı konuşmalarla seni sakinleştirmesi oluyor. Sonuçta sinirler elbet yatışıyor ve geriye çok önemli bir şey kalıyor; geri dönülemez laflar etmemiş olmak.
Sinirler gerginken kimsenin kimseye pek faydası olmaz. İşte bu yüzden boşanmaya karar vermiş çiftlerin etrafında en sağlıklısı bir terapistin olması bana kalırsa. Çünkü eş, dost, akraba bu durumu pek iyi idare edemeyebilir. Boşandıktan sonra arayıp, halimi hatırımı soran ve "Her şeyin hayırlısı" diyen arkadaşlara sonsuz saygı duydum. Size naçizane tavsiyem, etrafınızda böyle durumda olan bir çift varsa onlara sadece "senin için ne yapabilirim?" sorusundan başka bir şey sormayın.
Bir başka konu...
Genel olarak ayrılan çiftlerden beklenen davranış, birbirlerinin arkasından konuşmaları, birbirlerini kötülemeleri ve sürekli bir polemik halinde olmalarıdır. Benim de oldum olası kızdığım şeydir bu. Birlikte geçirilen iyi günlerin bir anda unutulması, bir zamanlar hayatının en mutlu günlerini paylaştığın kişi hakkında mutluluk demeçleri verirken, hoop gün gelip de arkasından olmadık laflar etmen önce kişinin kendisine olan saygısını azaltmalı. Bunu bir türlü anlamadım ve anlamayacağım. Olan olmuş, biten bitmiş ve her ne olmuşsa iki kişi arasında kalması gerekenlerin ortalığa dökülmesi kadar abesle iştigal bir durum olamaz.
Hele bir de çocuğunuz varsa asıl ana babalık işte orada başlıyor. Çocuğun psikolojisini korumak için aranızdaki anlaşmazlığın yansıtılmaması o kadar önemli ki... Dışarıdan gelebilecek saçma sapan yorumlara karşı birbirini korumak da önem taşıyor. İşte biz bunu birbirimize duyduğumuz saygıdan ve çocuklarımıza olan derin sevgiden yapıyoruz sevgili okur. "Karı koca ayrılır, anne baba ayrılmaz" lafı da boşa değil.
