Öğretmenini özleyen çocuklar

Bu kadar uzun tatil olmasına sinir oluyorum sevgili okur. İnsan tatil yapmaktan sıkılır. Kaldı ki, çocuklu evlerde tatil dediğin şey, bir süre sonra çileye dönmeye başlıyor. Şehirden uzaklaşıp, bilmediğin yerlere bile gitsen, bir süre sonra evini, düzenini özlüyorsun. Bunun nesi tatil anlamadım.

Her tatil zamanı, posta kutumun çocuklar için türlü çeşit etkinlik haberleriyle dolmasına da alışmışım. Bu bayram tek bir etkinlik haberi de gelmedi işin kötüsü. Gazetelerin tiyatro ve sinema sayfalarını taradım durdum. Çocuk oyunlarının saatleri bize uymadı. Çocuk atölyelerinin de günleri... Hava bir iyiydi, bir kötü. Hani bana kalsa, bütün gün evde terlik, pijama, battaniye, koltuğumdan kalkmadan onlarca film izleyebilirdim. Çocukları bu halde kaç dakika tutabilirsiniz peki?

Çocuklarım bile bu kadar uzun tatilden çok sıkıldılar bu sefer. “Ecem öğretmenimi özledim anne” diye geldi Mavi kızım yanıma, biraz da ağlamaklı. Bir baktım, diğeri de dudak bükmüş “artık okula gitmek istiyorum” diyor. Çocukların bile canına tak etmiş artık. Evde her ne kadar etkinliksiz bırakmamaya çalışsam da onları, bir noktada sıkılmaktan kurtulamıyoruz işte. Okul sadece anneyi kurtarmıyor, çocukları da kurtarıyor sevgili okur.

Oh be tatil bitti!
Gün gelecek ve biten tatilin ardından derin bir oh çekeceğim kimin aklına gelirdi? Tez canlı insanların, bayram tatili ile yarım kalmış işlerini bitirmek için 10 gün beklemesi bir yana, bununla beraber tez canlı annelerin çocuklarını da eğlendirmesi gerekiyor bir yandan. Evet, bütün anneler gerektiğinde bir animatör, bir palyaço ve bir parti organizatörüdür. Evde çok yönlü bir mesleğim var.