Yurdumun şairleri (10.05.2023)

GÜNEŞİMSİN

Damla damla yağmur vurunca pencereme

Güzel yüreğini hatırlıyorum

Güneşin ışığı kırlınca odamın içerisinde

Kıvır kıvır saçlarını hatırlıyorum

Her rüzgâr estiğinde,

Sımsıcak nefesini hissediyorum

Kış ve ilkbahar gibi yaz da geçti

Ben seni ilk gördüğüm an kalbime yazdım

Sen de beni kalbine yaz

Sen benim güneşimsin

Sevgine çok çabuk alıştım ama

Sensizliğe alışamadım

Seversen gönlüm ilkbahara döner

İlk ve son sevdiğim sensin

Zaman akıp gitse de, hasretin gitmez

Günler gelip geçse de, özlemin bitmez

Canımda cansın, gözlerimde bir hayal

Gel artık yar, yazıl bahtıma

Sen de biliyorsun, benim sol yanım sensin

Tolga Şekeroğlu- 1994 Çorlu doğumlu. Tekirdağ Saray’da yaşıyor.

BEN YİNE YOKUM

Ardahan’da koyun kuzu meleşiyor

Dağı taşı dolaşıyor

Mor menekşe ile koklaşıyor

Ben yine yokum, ben yine yokum

Ardahan’da çayır, tarlayı biçmişler

Harmanları savurmuşlar

Kavurgayı kavurmuşlar

Ben yine yokum, ben yine yokum

Ardahan’da düğün dernek kurulmuş

Tellioğulları halay başında gözükmüş

Çalıyor sazlar, oynuyor kızlar

Ben yine yokum, ben yine yokum

Önder Bulak- Ardahan Göle doğumlu.

GÜZELİM

Saçların taramış dökmüş bir yana

Selam olsun sana nazlı güzelim

Al yanakta güller açmış baksana

İzninle kokusun alsam güzelim

Kaşların kemandır, kirpiğin oktur

Geleyim desem de mecalim yoktur

Sinemde yaranın dermanı yoktur

İlacı sendedir versen güzelim

Kiraz dudak, elma yanak sendedir

Yaralı gönlüme ferman sendedir

Ararım yolları izin nerdedir

Bulurum gel desen seni güzelim

Yürek pare pare, ciğerim yasta

Güllerin yetişmiş bağında deste

Adını anarım en son nefeste

Kolların boynuma sarsan güzelim

Ferit coştun, yazdın, bitirdin

Nergisi kokladın, gülü yitirdin

Yüzünü görünce hasret bitirdin

Ödülüm almaya geldim güzelim

Ferit İpekçi - Adana doğumlu. Mersin’de yaşıyor.

VURULURUM HER DENİZİN KIYISINA

Sen gittin ya

Burada neler değişmedi ki

Ayrıldı bütün kalpler

Seninle iki eski dost olduk

Gel de gör halimi

Ne haldeyim şimdi

Buz tutmuş

Bedenim eridi, yandı

Her gecenin karanlığında

Düşlerimde başlar depremler

Ve düşlerim yıldızlara kapılır

Koca dalgalarla birlikte

Vurulurum her denizin kıyısına

Haşim Kaya- Iğdır’da yaşıyor.

ELLERİM SEN KOKUYOR

Peşindeyim gölgen misali

Kır çiçekleri takıyorum saçlarına

Ve kasımpatıları

Ve seni seviyorum bir hayli

Bir hayli yorgunum

Yokluğundaki var edişlerimle seni

Ve yokluğundaki tüketişlerimle kendimi

Ellerim kasımpatı kokuyor

Bilirsin, kasımpatıları çok severim

Ya da bilmezsin, nereden bileceksin

Ama ben biliyorum

Kasımpatıların saçlarına çok yakıştığını

Belki de bu yüzden

Kasımpatıları çok seviyorum

Ellerim saçların kokuyor

Dokunmuş muydum saçlarına

Değmiş miydi parmaklarım

Hiç değilse bir teline

Değmiş miydi elim eline

Ellerim sen kokuyor

Hiç dokundum mu tenine

Sen kokan ellerimi öpüyorum

Yıldız topluyorum gökyüzünden

Başucuma koyuyorum

Kasımpatıları alıyorum koynuma

Yokluğunu kovuyorum

Ne çok sevmişim seni

Bir kez daha anlıyorum

Murat Şahan- Ankara’da yaşıyor. Öğretmen.

BİSİKLETİM

İki teker üstünde gider gelirim

Hem spor yaparım, hem de gezerim

Bu bir sağlıklı yaşamdır bilirim

Dünya senin olsa ne yazar

İki lastik, bir direksiyon yeter

Pedalı çevir o kendince gider

İnan bisiklet, otomobile değer

Mercedes senin olsa ne yazar

İnsan gücü onda ki, benzin istemez

Duman çıkarmaz, çevreyi kirletmez

Bisiklete binen çalışmaktan pes etmez

Cadillac senin olsa ne yazar

Oto değil, bisikleti sürmek bir hüner

Sağlıklı olan, her gün bisiklete biner

Uyuşukluğu, tembelliği de yener

Bir bisikletin olsun her şeye değer

Yakup Boncuk- Tarsus’ta yaşıyor. Gazeteci. 30 yılı aşkındır şiir yazıyor.

HİÇ OLMAYAN

Her zaman ki gibi

Seninle yaşayacağım

Görme bundan sonra beni

Duyma bundan sonra benim için bir şey

Hiç olmayan

Olamayacak da olan sevgili

Düştüm kucağına

Seviyorum, seviyorum şimdi

Yine de

Gezdim, gördüm

Senin gibi birine rastlamadığımı

Anladım

Senin gibi biri sevmedi beni bile

Her şeyi kestim attım birden

Daha önceden

Hiçbir şey düşünülmemiş gibi

Söyle

Daha fazla ne lazım gelir bu aşka

Bu günlerde düşüncem yok bundan başka

Hiç olmayan

Olamayacak da olan sevgili

Gülhan Erduğrul- 1962 doğumlu. Trabzon Vakfıkebir’de yaşıyor