2015 G-20 zirvesine Sarkisyan da gelsin

Ermeni meselesi Türkiye’nin Batı ile ilişkilerinde köklü sorunlardan biridir. Fransa gibi bazı AB ülkeleri Türkiye’nin tam üyeliğini Ermeni şartına bağlama eğiliminde oldular. Bugüne kadar yüze yakın devlet, parlamentolarında soykırım karar tasarısını kabul etti.

[[HAFTAYA]]

Bazılarının ise olayların yüzüncü yılı olan 2015’e doğru bu adımı atma ihtimali var. Başbakan Recep Tayyip Erdoğan’ın genç kuşak Ermenilere taziyelerini iletmesi böyle bir ortamda gerçekleşti. Erdoğan’ın girişimini son derece önemli buluyor ve destekliyorum. Türkiye’nin bu çıkışı, umarım yüz yıllık acıların aşılmasına bir nebze olsun katkı sağlar.

Bazılarının eleştirdiği gibi ben Ankara’nın aldığı inisiyatifin 2015 baskısını hafifletmeye yönelik manevra olarak görmüyorum. Erdoğan son derece titiz bir dille hazırlandığı belli olan mesajında yaşanan büyük acıyı paylaştıklarını söylüyor ve geleceği birlikte inşa etmekten söz ediyor. Türkler ve Ermenilerin birbirlerine düşmanca duygularla sırtını dönmesinin bedeli ağır oldu. Bundan Türkiye de zarar gördü, Ermenistan ve dünya Ermenileri de. Bir yüzyıl daha nefret söyleminin gölgesinde mi yaşacağız?

*
Dışişleri Bakanı Ahmet Davutoğlu bir süre önce gittiği Erivan’da Türkiye kökenli Ermenilere yurtlarına, yani Türkiye’ye dönme çağrısı yapmıştı. Bugün 100 bine yakın Ermenistan vatandaşı çalışmak için Türkiye’de bulunuyor. Ülkemizde 60 bin dolayında da Hıristiyan Ermeni Türk vatandaşımız var. Her türlü güçlüğe rağmen Ermenistan’dan uçakla binlerce turist tatilini geçirmek, alışveriş yapmak için İstanbul’a, Antalya’ya geliyor. Bu insani zenginlik ve hareketlilik aslında kapsamlı bir normalleşmenin kapısını aralıyor. TBMM’deki 23 Nisan resepsiyonunda Başbakan Erdoğan’la bu konuyu konuştum. Erdoğan, Ermenistan’ın işgali altındaki Dağlık Karabağ meselesinin çözülmemesi halinde iki ülke arasındaki normalleşmenin mümkün olmayacağına işaret etti. İşte bu noktada Erdoğan’ın 24 Nisan mesajının fırsat kapısını açtığına inanıyorum. Dağlık Karabağ meselesi de artık aşılmak zorunda. Bugünkü statükonun kimseye faydası yok.

*

Azerbaycan her yıl milyarlarca dolarlık silah alıyor. Rusya orada durduğu sürece bu silahları Ermenistan’a karşı kullanma ihtimali neredeyse sıfır. Ermenistan da Bakü ve Ankara’nın ablukası nedeniyle tamamen sıkışmış durumda, büyük oranda diasporanın yardımlarıyla çarkları döndürebiliyor. Cumhurbaşkanlığı ve 2015 genel seçiminin ardından ben Türkiye’nin daha cesur adımlar atacağını düşünüyorum. Büyük acının yüzüncü yılı, kapsamlı bir yakınlaşmanın ve tarihi önyargıları kırmanın kilometre taşı olabilir. Türkiye, 2015’te yapılacak kritik G-20 zirvesine evsahipliği yapacak. Bu zirveye özel konuk olarak Ermenistan Devlet Başkanı Serj Sarkisyan’ı da davet etmek çok anlamlı bir jest olmaz mı?