Başka biri..

Yeni Türkiye’nin Başbakanı Ahmet Davutoğlu dün ilk kez AK Parti Genel Başkanı sıfatıyla partisinin grup toplantısında konuştu. Hakaretin, öfkenin mümkün olan en yüksek volümde seslendirildiği Meclis’teki grup toplantısında bu sefer başka bir hava vardı. Bu sefer konuşan başka biriydi... Bir siyasi parti liderinin kitleleri coşturmak maksadıyla attığı nutuktan ziyade bir hocanın her satırı not edilesi dersini dinledik adeta...

[[HAFTAYA]]

* Siyasi partilerde adettir. Yakasında parti rozeti taşıyan kime mikrofon uzatırsan uzat genel başkan gibi konuşmaya çalışır. Bakandan tut ilçe başkanına böyledir; genel başkanın sözlerini genel başkan tonunda birebir genel başkanın vurgularıyla söyleyebilmeyi marifet sayar... Gel gör ki Davutoğlu farklı bir yol denedi. Bir yandan ‘liderim’ dediği Erdoğan’a saygı ve muhabbetle bağlılığını bildirirken öte yandan konuşması ve üslubuyla “Ben başka biriyim” mesajının altını çizdi. Davutoğlu, daha sakin ve daha düşük bir tonda ama içeriği çok daha dolu bir metinle, takılmadan kulakları okşayan bir ahenkle konuştu.

* Erdoğan olsaydı CHP’li vekilin kitap fırlatma hadisesine tam bir siyasetçi gibi cevap verir muhtemelen de salondan çok daha fazla alkış alırdı. Davutoğlu çok daha az alkış alma pahasına siyasetçi gibi değil, bir kitaba en çok sahip çıkması gereken tam bir ‘hoca’ sıfatıyla cevap verdi: “Saygısızlık eğer, kitaba, olmasaydı susardık ama bunun karşısında susmak adaletsizliktir... Bir kitap aşığı olarak vay nasipsiz dedim. Biz de kalem ve kitap kutsaldır. Kitap kutsaldır. Kitap kağıttan yapılır, kağıt ağaçtan ağaç da topraktan. Yani insanla kitap aynı mayadır... Bu şahsa ceza olarak 24 saat bir sahafta durma cezası verilsin. Kitap kokusu şifadır. Ben hiçbir zaman kitapsız bir odada uyumadım.”

* 4-5 yıl önce Ankara’da bir bakanın kapısının önünde rahmetli Behzat Abi’yle (Miser) röportaj için bekliyorduk. Kapısında beklediğimiz bakan o dönemin en popüler en havalı siyasetçilerindendi. Behzat Abi’nin özel kalemde otururken kulağıma söylediği sözü asla unutmam, “Ankara’da koltuğuna güvenip dolaşırsan ortalıkta gün gelip o koltuk gidince poposuna teneke bağlar gezdirirler adamı...” O isim artık bakan bile değil. Zatı muhteremi kısa bir süre önce İstanbul’da bir alışveriş merkezinde tek başına yürürken gördüğümde aklıma rahmetli Behzat Abi’nin sözleri gelmişti.

* Davutoğlu’nun dışişleri bakanlığındaki performansı ile ilgili eleştirilerim hala bakidir. Ancak hakkını teslim edelim... Davutoğlu’nun bugünkü koltuğu başbakanlığa değil her daim sahibi olduğu koltuğa, hocalığa sahip çıkması siyaset sahnesinde pek de alışık olmadığımız taktire şayan bir davranıştır. Başarılı mı olur başarısız mı bilinmez ama ‘başka biri’ olacağından şüphemiz yok.