Giriş
Böyle giderse Tayyip Erdoğan, Çankaya’da ya da Çiftlik’te sıkılır. Kavga yok, gürültü yok, heyecan yok, adımbaşı onu sinirlendirecek münasebetsiz gazeteciler yok... Kısa bir süre sonra hayat bu muydu deyip kendini meydanlara atabilir. Öyle ya...
Salı toplantılarından bile mahrumdur. Neydi o günler?
[[HAFTAYA]]
Efendim...
Erdoğan öyledir de, sanki öbürleri yani Kılıçdaroğlu ve Bahçeli nasıldır? Bence onların canı daha da sıkılıyordur. Her gün ne güzel bağırıp çağırıyorlardı. Siyasetin tadını amma da çıkarıyorlardı...
Bir daha nerden bulacaklar? Çook ararlar Erdoğan’ı, çook. Onun sayesinde siyasi hayatlarının en verimli, en renkli, en şaşaalı, belki de en mutlu günlerini yaşadılar. Oy da neymiş? Sandığı boşverin.
Mehmet Bekaroğlu’yla ilgili bir şey söyleyecektim...
Aman ha. Unutmadan. Eş dost, ona soruyormuş: - Ne işin var o partide? Aldırma hocam. Asıl sormaları gereken:
- Ne işin vardı daha önce bulunduğun o partilerde?
Hah... Şimdi oldu işte. Dindar insanların da hatta muhafazakâr ve mukaddesatçıların da -meğer- pekala sosyal demokrat olabileceklerini... olamasalar bile en azından rahat rahat “evet öyleyim” diyebileceklerini öğretiyorsun insanlara. Yani hocam, “Tayyip düşmanlığı” bazen epey işe yarıyor.
