Entelektüel bağnazlık

Dünya siyaset tarihine geçecek süreçlerin yaşandığı olağanüstü seçim süreci geride kalırken büyük mücadelenin kazananı Recep Tayyip Erdoğan oldu. Başbakan, 17 Aralık’tan bu yana kampanyayı tek başına yürütüyor. Parti içinde Emrullah İşler, Bülent Arınç, Efkan Ala, Bekir Bozdağ, Hüseyin Çelik, Yalçın Akdoğan gibi isimlerin dışında dikkat çekici bir sessizlik hakimdi. Erdoğan, rüşvet ve yolsuzluk iddialarıyla sıkıntılı günler geçirdiği sırada meydan meydan dolaşarak seçmenlere seslendi. Siyaset ve demokrasi dışı güçlerin devreye girdiği söylemiyle kendisini savundu. Çok ağır sözlerle cemaati hedef aldı. Bu savunma refleksiyle halkı AK Parti saflarında yeniden birleşmeye çağırdı. Sonuçta sandıktan bir kez daha istediğini elde ederek çıktı. Sandık, Başbakan Erdoğan’a “İstiyorsan cumhurbaşkanlığı yolunda da yürüyebilirsin” mesajını verdi.

[[HAFTAYA]]

AK Parti’nin başarısı nettir ve küçümsenemez. Bakıyorum, Başbakan Erdoğan’ı ya da politikalarını ağır dille eleştirenler seçim sonrasındaki değerlendirmelerinde sandığın mesajını da görmezden geliyor. Bu çağda millete “göbeğini kaşıyan adam” muamelesi yapıp iradesini küçümsemek ayıp olmuyor mu? Türkiye’nin artık bir elitler sorunu olduğuna eminim. Entelektüeller ve sosyoekonomik seviyesi yüksek kesimlerde seçmen davranışlarını aşağılama, yok sayma eğilimi hakim. Bunun derecesi yer yer bağnazlık düzeyine ulaştı. Gazetecilerin durumu da farklı değil. Türkiye’nin en ünlü isimlerinin de aralarında olduğu bir grup gazeteci AK Parti’nin oylarının eridiğini ve bu seçimde hezimete uğrayacağını iddia ediyordu. Tahminleri yine tutmadı. Bir mühendis ya da örneğin tekstil tasarımcısı sürekli hata yaparsa işten el çektirilir, kendisini geliştirmesi için tekrar eğitime alınır. Fakat medya, her türlü yanlış yorum, analiz ve tespite rağmen hiçbir şey olmamış gibi hayatın devam edebildiği ilginç bir mecra. Kimsenin yaptığı hatadan ötürü işinden olmasını istemem ama hiç değilse bir doğru/yanlış muhasebesi en azından bir özeleştiri beklerdim. Bunu yapmadıkları gibi inanılmaz çark becerisiyle bir hafta önce söylediklerinin tam tersini dile getirdiler.

*


CHP cephesine gelince; Ankara ve İstanbul’da yarışan Mansur Yavaş ve Mustafa Sarıgül başarısız değildir. Kendi başlarına sırtlandıkları enerjik kampanya ile CHP’nin oylarını artırdılar. CHP’nin önemli ismi Gürsel Tekin’in Sarıgül’e güçlü bir destek verdiğine tanık olmadık. Bir seçim otobüsünde Kemal Kılıçdaroğlu, Gürsel Tekin ve Sarıgül’ü bir arada gördüğümü hatırlamıyorum. Dikkat çekici bir kampanya yürüten Sarıgül büyük oranda kişisel performansıyla buraya kadar gelebildi.

*

CNN Türk yayın içerikleri ve anlaşılır grafikleriyle seçim gecesinin galibiydi. En farklı görüşten gazeteci ve yorumcular da CNN Türk ekranlarındaydı. Genel Müdür Barış Tünay’ı böyle bir yayını planladığı için kutluyorum.