Giriş
Seçim denince Başbakan kızıyor ama bu laf, durup dururken çıkmıyor ki. Referandum’a gitmek için mecliste en az 330 oy lazım geldiğini herkes biliyor. Ne var ki, şimdi 317 olan sandalye sayısının 330’a nasıl tamamlanacağını kimse bilmiyor. Seçimden başka bir yol var mı?
İşte, laf oradan çıkıyor. Cumhurbaşkanı Referandum’dan söz ettikçe, pek doğaldır ki herkesin aklına “330’a nasıl ulaşılır” sorusu geliyor. Önce buna cevap gerekiyor. Transfer gibi çirkin yollara başvurulmayacağına göre, başka çare var mı sahi?
Kaldı ki, Uzlaşma Komisyonu’nun ömrü sonsuz değil. Ona 6 aylık bir ömür biçileceği anlaşılıyor. O süre zarfında uzlaşılırsa ne alâ. Ama ya uzlaşılmazsa... - Buyurun Referanduma. - Buyuralım da 330 nerde? Görüyor musunuz? Dönüp dolaşıp aynı noktaya geliyoruz.
Yani... Kimse seçim meraklısı değil. Seçim isteriz diye bağıran da yok. Millet zaten sandığa gitmekten baygın düşmüş durumda. Ama siz Referandum dedikçe, ilk akla gelecek olan 2 kelime şudur: - Önce seçim.
Pardon. Bir yol daha var. Mecliste 367’yi sağlayacak bir ortak bulursunuz. - O zaman tamam. Referandum’a ister gidersiniz, ister gitmezsiniz. Fakat hayır. Siz 330’un derdindesiniz. Meclis aritmetiği nasıl değişir? Gökten zembille yeni milletvekilleri mi iner? Her neyse... Hele bir 6 ay geçsin de görelim. Şu anda boş konuşuyoruz.
