Bir yıl böyle geçti (2)

Sevgili okurlarım, geçen haftaki yazımıza bu hafta kaldığımız yerden devam ediyoruz.

Doğruları konuşalım

Müdür Bey (2 Haziran 2014) Türkiye Tekerlekli Sandalye Basketbol Milli Takımı, İtalya, İspanya, Almanya, Kanada, Amerika Birleşik Devletleri gibi bu konuda yıllardır söz sahibi olan ülkelerin milli takımlarını yendi. 6. Dr. Trawinski Uluslararası Tekerlekli Sandalye Basketbol Turnuvası’nda kupayı kazandı. 24 Mayıs Cuma günü final karşılaşmaları oynanan turnuvanın basın toplantısı 21 Mayıs 2014’te, saat 11.00’de İstanbul’daki Ahmet Cömert Spor Salonu’nda yapıldı.

Müdür Bey’den bilgi

Bahsettiğimiz müdür bey, İstanbul Gençlik Hizmetleri ve Spor İl Müdürü İbrahim İlhami Koç’tur. Bir gün önce müdürlükten, Sayın Müdür’ün basın toplantısına katılacağı teyit edildi. Toplantı günü saat 11.07’de basın mensupları, kameralar ve davetliler hazırken, il müdürü İbrahim İlhami Koç ortalıklarda gözükmeyince özel kalemini arattık. Verilen cevap şu: Müdürümüz şu anda toplantıda, buradan da bir cenazeye gidecek.

[[HAFTAYA]]

İşimiz olmaz

Basın toplantısı sırasında, sponsorlara ve il müdürü İbrahim İlhami Koç için hazırlanan plaketlerin verilmesine sıra geldiğinde, Bedensel Engelliler Spor Federasyonu Başkanı Demirhan Şerefhan “Sayın Müdürümüz burada yoklar. Acaba İl Müdürlüğü’nden bu plaketi alacak birisi var mı?” diye sorduğunda kimse ses çıkarmadı. Sayın Şerefhan “Kendisine daha sonra bu plaketi takdim ederiz” dediğinde söze girdim ve “Hayır takdim etmeye gerek yok. Engelliler sporuna değer vermeyen insanlarla işimiz olmaz” dedim.

Basın açıklaması

Bunun üzerine aynı gün öğlenden sonra, İstanbul Gençlik Hizmetleri ve Spor Müdürlüğü’nden bir basın açıklaması geldi. Buna göre İl Müdürü İbrahim İlhami Koç’un bir cenaze törenine katıldığı için basın toplantısında bulunmadığı bildirildi ve şöyle denildi: “Dr. Trawinski Uluslararası Tekerlekli Sandalye Basketbol Turnuvası organizasyonunun baştan sona en iyi şekilde gerçekleştirilmesi ve tüm engellerin aşılması için, il müdürlüğümüz büyük bir gayret ve hassasiyet içinde çalışmıştır. Engellilere ne kadar önem verdiğimizi ve elimizde olmayan sebeplerden dolayı ortaya çıkan bu duruma üzüldüğümüzü özellikle belirtir, durumu bilgilerinize sunarız.”

İşte gerçekler

1) Bahsedilen basın toplantısı saat 11.00’de başlayacaktı. Nitekim 11.10’da başlayıp 11.45’te sona erdi. Cenaze namazı ise saat 13.30 civarında. Yani bir saat çakışması yok. 2) İnsanız, hepimizin başına her şey gelir. Devlette görevli bir kısım bürokratımız “Sevgide serbestlik, saygıda mecburiyet” olduğunu bilmiyor. Bulundukları koltuklarda dünyanın sonu gelinceye kadar kalacaklarını düşündükleri için bu kuralları hiçe sayıyorlar. Madem kendiniz gelemiyorsunuz bir yardımcınızı gönderirsiniz. 3) Bir yetkilinizi göndermiyorsanız, nezaket icabı ve görgü kuralları gereği özel kaleminize telefon ettirir “Sayın Müdürümüz toplantıya katılamıyor” dersiniz. Hem bunları yapmayacaksınız, hem de basın açıklamasında “Aynı saatlere gelen cenaze töreni dolayısıyla katılamadığımdan üzüntü duyuyorum” diyeceksiniz.

Ahmet Cömert Spor Salonu’nun hali

Sayın Müdür Koç, basın açıklamanızda, “Turnuvanın baştan sona en iyi şekilde gerçekleştirilmesi ve tüm engellerin aşılması için il müdürlüğümüz büyük bir gayret ve hassasiyet içinde çalışmıştır” diyorsunuz. Eğer bu yazdıklarınız doğru olsaydı, Ahmet Cömer Spor Salonu’nun erkekler tuvaletinin içeri girdiğiniz zaman insanı kendinden geçirecek kadar iğrenç kokusunu ekibinizle önlerdiniz. Yine dediğiniz gibi bu konuda çaba sarf etmiş olsaydınız, Dünya Şampiyonası’na yakın bir turnuvada salonun içinde rulo halinde duran metrelerce halının oradan kaldırılmasını isterdiniz. Yine dediğiniz çabayı sarf etmiş olsaydınız aynı spor salonunun parkelerinin spora ne kadar elverişli olduğunu görürdünüz.

Sizi tanımayız

Kapanış törenine Sayın Spor Genel Müdürü Mehmet Baykan’la geldiniz, yanımızdan geçip gittiniz. Bizim için bir kayıp yok. Ama kayıp, İstanbul gibi sporun merkezi olan bir kentte sizin İl Müdürü olarak gerekli çabaları göstermeyip engelliler sporuna destek olmamanız. Hiç önemli değil, bizler yaşadığımız sürece, son 17 senede olduğu gibi, elimizden geldiğince ülkemizdeki engelliler sporuna destek olup sizin gibi bu konuları bilmeyen, (bilmemeniz normaldir) bu konuda bir çaba göstermeyen bürokratlara doğru yolu göstermeye devam edeceğiz.

ÇENGELLİ PANO

‘Engelli tribünü’

İyi bir futbol seyircisiyim. Bu sene Konya’da oynanan Beşiktaş-Trabzonspor maçına gittim. Konya’da güzel bir stadyum yapılmış. Engelliler unutulmamış. Ortopedik engelli arkadaşlara uygun ama diğer engelliler için aynı şeyi söyleyemem. Biz görme engellilerin kale arkasına atılması saçma olmuş. Maçı izlerken karşı kalede ne olup bittiğini göremedim. Yani stada boşuna gittim. Konya Spor’u aradım UEFA ve FIFA talimatları doğrultusunda stadın yapıldığını söylediler. UEFA ve FIFA’nın talimatının böyle olduğuna inanmıyorum. Lütfen sesimizi duyurun. Başkanım siz ve TESYEV ekibine çok teşekkür ederim, iyi ki varsınız. Abdullah Altıner

‘Mektuplaşalım’

30 yaşında, ömrümün yarısını bitirmiş birisiyim. 28 aydır cezaevindeyim. Burada yalnızlığımı gidermek için mektuplaşacak arkadaşlara ihtiyacım var. Yalnız bırakmadığınız için teşekkür ederim. Mustafa Kahraman E Tipi Kapalı Cezaevi Bahçecik/Trabzon

‘Destek bekliyorum’

41 yaşındayım, 3 yıldır cezaevindeyim. Tahliye olmama 5 yıl var. Yalnız ve kimsesiz olmak çok zor, herkesten mektup bekliyorum. Manevi ve maddi desteğe ihtiyacım var. 42 numara spor ayakkabı, L beden eşofman gönderen olursa minnettar kalırım. Tüm hayırseverlere sesleniyorum. Bana destek olacağınızı ümit ediyorum. Teoman Doğru T Tipi Kapalı Cezaevi B/10 Koğuşu Dinar