Giriş
Çağan Irmak’ı tanımayanımız herhalde çok azdır. Ülkemizdeki en önemli yönetmen ve senaryo yazarlarımızdan biri. Kendisini ‘Bana Şans Dile’, ‘Mustafa Hakkında Her Şey’, ‘Babam ve Oğlum’, ‘Ulak’, ‘Issız Adam’, ‘Karanlıktakiler’, ‘Prensesin Uykusu’, ‘Dedemin İnsanları’ ve en son engelliler ile ilgili filmi ‘Tamam mıyız?’ ile tanıyoruz. Bundan 7-8 ay önce, daha önce de Türkiye Engelliler Spor Yardım ve Eğitim Vakfı’nın (TESYEV) kamu spotlarından bir tanesini hazırlayan ve yönetmenliğini yapan Çağan Irmak’tan bir telefon aldık. O zamanlar “Bey” diye hitap ediyordu, şimdi “Ağabey” olduk. Çağan Irmak, “Yavuz Bey sizinle görüşmek istiyorum” deyince buluştuk. Kendisinin amatör fotoğrafçı olduğunu, fotoğrafları ile Türkiye Engelliler Spor Yardım ve Eğitim Vakfı (TESYEV) yararına bir sergi düzenlemek istediğini anlattı. Hemen çalışmalara başladık.
[[HAFTAYA]]
Galeri Artist
1986 yılında Ankara’da kurulan Galeri Artist’in sahibi Dağhan Özil büyük bir duyarlılık göstererek, İstanbul-Beşiktaş Fulya’daki sergi salonlarından bir tanesini ücretsiz olarak TESYEV’e verdi. ‘Kırmızı Başlıklı Hayat’ adını taşıyan sergi 24-30 Mart tarihleri arasında yapıldı. Sevgili Çağan’ın kendi çektiği 100’e yakın fotoğraf burada sergilendi ve büyük bir bölümü satıldı. Elde edilen gelir, engelli gençlerimizin sağlık ve eğitimi konusunda harcanacak. Sevgili Çağan’a da gerekli bilgiler, belgeleriyle verilecek. Bu vesileyle, Sevgili Çağan Irmak’a ve Galeri Artist’in sahibi sevgili Dağhan Özil’e desteklerinden ötürü bir kez daha şükranlarımızı sunuyoruz.
Kore Milli Paralimpik Komitesi
3 Temmuz 2010 tarihinde, yani bundan yaklaşık 4 sene önce Seul’de, Kore Milli Paralimpik Komitesi ile Türkiye Milli Paralimpik Komitesi bir işbirliği anlaşması imzaladı. Anlaşma, engelliler sporu konusunda işbirliğini ve karşılıklı temasları içeriyordu. Türkiye Milli Paralimpik Komitesi, Güney Kore’nin zayıf olduğu goalballda, kendilerinin talebi üzerine, Türkiye Milli Takımı’nın antrenörü Gökhan İnce’yi, Koreli antrenörleri eğitmek üzere göndermeyi teklif ve kabul etti. Bunun karşılığında ise okçuluk konusunda dünyada ileri ülkelerden biri olan Güney Kore’den, aynı şekilde antrenör hocasının bir süreliğine Türkiye’de kalmasını istedi. Aradan seneler geçti, geçtiğimiz sene Uluslararası Paralimpik Komitesi’nin genel kurulundan önce, Kore Paralimpik Komitesi Başkan Yardımcısı yönetimde aday olduğu için, Türkiye’nin desteğini sağlamak üzere İstanbul’a geldiler. Kendilerine Türkiye olarak değil, Türkiye’nin ricasını kırmayacak diğer ülkeler nezdinde de çalışmalar yapıldı ve Güney Kore Uluslararası Paralimpik Komitesi Yönetim Kurulu’nda temsil edilmeye başlandı.
Destek verilirse Türkiye başarır
Bu ziyaretlerinde, kendilerine, niçin bu imzalanan protokolün üzerinden o zamandan 3 sene geçmesine rağmen, hâlâ aktif bir çalışma yapılmadığı sorduk. “Okçuluk antrenörünü Türkiye’ye göndermek için gerekli finansman kaynağını bulamadık” açıklamasını getirdiler. Yıllık bütçesi 50 milyon dolar olan Kore Milli Paralimpik Komitesi yetkililerinin cevabı bizi epey şaşırttı. Güney Koreli kardeşlerimize tavsiyemiz, sadece 1950 yıllarında binlerce şehit vererek destek olduğumuz Güney Kore’nin, bu konudaki teşekkürleri ve duyarlılıkları bugünün dünyasında artık çok da geçerli olmuyor. İmzaladıkları sözleşmelere de sadık kalmaları gerekiyor. Eğer ülkemiz sporunu idare edenler, engelli sporuna gerekli desteği bilinçli olarak verirlerse, 2016’da olmasa bile 2020, 2024 Paralimpik Oyunları’nda Türkiye, dünyada birçok ülkeyi geçecek duruma gelecektir. Bunun için de Güney Kore Paralimpik Komitesi ile işbirliğine gerçekten ihtiyaç yoktur.
‘Çocuklarım için’
Samsun’da yaşıyorum. Engelliyim. 2 çocuğum var, oğlum 9, kızım 4 yaşında. Galip Öztürk Ağabey size ulaşmayı çok istiyorum. Kira, elektrik, su faturalarımı ödeyemedim. Markete ve oğlumun servisine borçluyorum. Ne olur bana yardım edin. Belediyenin yardımlarıyla geçiniyorum. Evimin 1 yıllık kirasını veremedim. Çalmadığım kapı kalmadı. Yatağa düşersem evlatlarıma kim bakar? Oğlum güzel okuyor. Kendim için değil, evlatlarımın geleceği için çareler arıyorum. Yeter Aycan Tel: 0545 974 72 05 Sayitbey Mahallesi Gönül Sokak No:4 Kat 1/ Samsun
‘Yardım eder misiniz?’
Yüzde 71 engelliyim. İki kızım engelli, bir kızım kalp hastası. 5 kişiyiz, çalışan yok. Anneleri bizi bırakıp gitti. Borçtan bunaldık. Kiramızı ödeyemiyoruz. Giyecek ihtiyacımız var. Yardım bekliyoruz. Tel: 0545 603 03 52 (İsim adres bizde saklı )
‘Mektuplaşalım’
3 yıldır cezaevindeyim, 5 senem daha var. Burada yalnızım, tüm yalnızlarla ve kendini yalnız hissedenlerle mektuplaşmak istiyorum. Abdullah Yeşil E Tipi Kapalı Cezaevi D 1/8 Burdur
‘Kitap yollar mısınız?’
36 yaşındayım ve 6 yıldır cezaevindeyim. Zamanımı kitap okuyarak geçirmeye çalışıyorum. Bana kitap gönderebilirseniz sevinirim. Mektup yazmak isteyen de yazabilir. Tamer Emre E Tipi Kapalı Cezaevi Koğuşu 2 M2/Niğde
‘Okumak istiyorum’
4 yıldır cezaevindeyim. Dışarı çıkmaya 1 yılım kaldı. Batman Üniversitesi’nde arkeoloji üst dal öğrencisiyim. Cezamdan dolayı kaydımı dondurmak zorunda kaldım. Zamanımı kitaplarla geçiriyorum. Ama kütüphanede kitap sıkıntısı var. Ben duyarlı vatandaşlardan, öğrencilerden okumuş oldukları kitapları göndermelerini rica ediyorum. Arkeolojik tarih kitapları ve romanları çok seviyorum. Gönderirseniz sevinirim. Mazlum Doğan Ergin 3 No’lu T Tipi Kapalı Cezaevi B-6 Koğuşu Şakran-Aliağa/İzmir
