Giriş
- 1980’lerin başı... 12 Eylül cuntası CHP’yi kapatmış. Merkez sol SHP’de toplanmaya çalışıyor. Ecevit “Hizipleşme var gelmem” diyor. Sol bölünüyor.
Ecevit kimden şikayetçi? Elbette Deniz Baykal’dan.
Olan kime yarıyor? Tabii ki sola giden oylara talip olan ‘Milli Görüş’ ve sonrasında Erdoğan’a...
- 1980’lerin sonu 90’ların başı... CHP hâlâ kapalı. Merkez sağ dikiş tutmuyor.
Sol, iktidara yürüyecek. Ama durun! Solun güçlü partisi SHP’de bir hizip yönetimi istiyor, her seferinde kaybediyor, yine de partiyi yıpratma pahasına tekrar tekrar deniyor.
Bölün, birleş derken zayıflıyorlar.
Hizbin başı kimdi? Baykal.
Kimin önü açıldı? Merkezden kaçan oyu başarıyla toplayan Erdoğan’ın...
- Yıl 2003... Yasaklı Erdoğan, başbakan olamıyor. Belden aşağı bir yumruk bu. Elbette düzeltilmeli. CHP’nin Anayasa desteğine ihtiyaç var.
Deniyor ki, “Tek mağdur Erdoğan değil. Fırsat bu fırsat. Demokrasi adına destek verelim. Karşılığında demokrasiyi güvenceye alan yasalar isteyelim. Herkes yararlansın. Takiyye kaygımız da kalmaz.”
Fakat o ne! Erdoğan’a karşılıksız çek veriliyor.
Kim veriyor? Baykal.
Sonuç ne? Elbette Erdoğan’ın bugünkü dediği dedik yönetimi.
- 7 Haziran sonrası... Erdoğan zorda. Baykal’ı çağırıyor. Cumhurbaşkanı çağırınca elbette gidilir. Ama bunun CHP’yi tartıştırmaya açacağı açık.
Belki durum önceden tabana izah edilirse gidilebilir. Ama yok! Karga tulumba gizli gidiliyor. Muhalefet bölünüyor.
Kullanılan kim?: Yine Baykal.
Faydalanan kim?: Yine Erdoğan.
- Ve bugün... Dünya fatihi olmak için kurgulanan dış politika battı. İktidar CHP’ye ‘destek’ diye bastırıyor.
Kaldı ki CHP özellikle terör meselesinde hükümete destek veriyor.
Bununla birlikte CHP’nin“Suriye’ye girerken bana sormadın, dara düşüce mi aklına geldim!” deme hakkı da var.
Partisinin bu doğal refleksi vermesine bile fırsat tanımadan Baykal, zordaki Erdoğan’a desteği yetiştiriyor. Anladık parti içi muhalefet huy.
Huylu da huyundan vazgeçmiyor. Ama kaderin tuhaf cilvesi şu ki o huy hep aynı kişiye yarıyor.
Ancak bu kez biraz fark var: CHP ilk kez hasar almayacak gibi. Geçmişin deneyimi var. Ulu orta tartışmadılar. Baykal dışlandı.
60 yılık siyasi kariyer için ibretlik bir son bu.
Bir de Bahçeli var
- Bahçeli 2002’de ekonomi düzelirken “Erken seçim” dedi. Erdoğan hayal bile etmediği tek başına iktidara kondu.
- 7 Haziran sonrası iktidara gelmekle ilgilenmedi. AKP’siz koalisyon ihtimali bırakmadı. Erdoğan da ödün vermeden ülkeyi 1 Kasım’a götürdü.
Tıpkı Baykal gibi, Bahçeli de bundan sonra aksi bir şey olmazsa Erdoğan’ın biyografisine yükselirken bastığı basamak olarak yazılacak.
