Giriş
Bir görüş daha var: - Vuruşa vuruşa çekildiler. Mümkün. Baktılar ki deşifre oldular... Baktılar ki zaten emekli veya ihraç edilecekler... Baktılar ki belki de hapse girecekler... Öyleyse, “ya herru ya merru... Şansımızı bir deneyelim...” Olabilir. İntimallerden biridir.
Tabii... Bir de “öbürleri” var. Öbürleri?.. Yani, kendini henüz keşfettirmemiş olanlar... Yani araziye uyup saklananlar... Rüzgarın yönünü beklemeye koyulanlar. Belki de hâlâ bekliyorlar.
Öyle veya böyle. Fakat şurası muhakkak ki, iyi birer komutan değiller... Malum yollardan gelip, adım adım terfi etmişler ama mesleklerini iyi öğrenememişler. Bir darbe tekniği’nden bile haberleri yok. Ne strateji biliyorlar, ne de psikoloji... İyi ki bir savaşa girmemişiz. Bunlara mı güvenecektik? Yazık yahu... Güzelim Harbiye Marşı’nı bunlar acaba yıllarca nasıl terennüm ettiler?
Küçücük bir yavru vardı ya, bari ondan utanın. Protesto için oyuncak arabasıyla yürüyor. Arabanın üstünde Türk Bayrağı dalgalanıyor. İşte, yıldırımlar yaratan bir ırkın ahvâdı... Ve yıkılmaz bir saffet...
Ordu-Millet el ele... Ama 27 Mayıs’taki gibi değil... O gün, Milletin bir bölümü Ordu’ya elvermişti... Şimdi ise Ordu... Millet, bütünüyle el ele... - Ey çocuk!.. Göklerden gelen bir ses sana ne diyor, dinle.
